Γεωργική κατανομή - Προέλευση των μεταλλικών ιαματικών πηγώνΑπό τεκτονικά ρήγματα της περιοχής και από ηφαιστειότητα της περιοχής Τα περισσότερα μεταλλικά νερά στην Ελλάδα εμφανίζονται στα παράκτια εδάφη, κατά μήκος των ακτών. Τα 5/6 των πηγών είναι παραθαλάσσια. Η οριστική μορφολογική διαμόρφωση που παρουσιάζει σήμερα η Ελλάδα, είναι συνέπεια των μεγάλων καταβυθίσεων οι οποίες συνέβησαν σε ολόκληρο το γεωγραφικό χώρο. Μέσα από τα τεκτονικά ρήγματα τα οποία και προκάλεσαν τις μεγάλες καταβυθίσεις, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες για τον σχηματισμό των περισσότερων μεταλλικών ιαματικών πηγών. Τα νερά αυτά τα οποία ακολουθούν τον προσανατολισμό των τεκτονικών ρηγμάτων λόγω του μεγάλου βάθους από το οποίο προέρχονται είναι κατά κανόνα υπέρθερμα με θερμοκρασίες άνω των 38º. Η ροή προς την επιφάνεια είναι γρήγορη και για το λόγο αυτό δεν έχουν μεγάλες απώλειες κατά την έξοδό τους. Παράκτια ρήγματα, δημιουργούν μεταλλικές πηγές όπως είναι: οι πηγές του Κορινθιακού, της Δυτικής Πελοποννήσου, του Ευβοϊκού – Μαλιακού, της Ανατολικής Μακεδονίας, της Δυτικής Θράκης και του Ανατολικού Αιγαίου. Στις παράκτιες ιαματικές πηγές που προέρχονται από μεγάλα βάθη κατατάσσονται αυτές της Ικαρίας, της Λέσβου και της Σαμοθράκης. Επίσης οι πηγές της Νέας Απολλωνίας στο Λαγκαδά βρίσκονται στα ρήγματα τα οποία και διαμορφώνουν τις Λίμνες Λαγκαδά και Βόλβης. Τέλος τα ρήγματα εκατέρωθεν του Ευβοϊκού – Μαλιακού σχηματίζουν τις ιαματικές πηγές της Αιδηψού και των Καμμένων Βούρλων. Η πηγές της Υπάτης δεν εξαρτώνται από αυτά τα ρήγματα, αλλά από την ηφαιστειότητα της περιοχής. Επίσης, άλλες μεταλλικές πηγές όπως της Μήλου, της Σαντορίνης, οφείλουν την ύπαρξή τους στην παρουσία των ηφαιστείων τα οποία και χαρακτηρίζουν την περιοχή. Η ηφαιστειότητα στην περιοχή συμβάλλει στον εμπλουτισμό των νερών και στην αύξηση της θερμοκρασίας τους. |