Αρχή » Αρθρογραφία για την ΙκαρίαΣυζήτηση και λήψη απόφασης για την ακτοπλοϊκή σύνδεση Αγίου Κηρύκου ΙκαρίαςΝέα » Ακτοπλοΐα - 18/02/2009Στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας και στο Δημοτικό Κατάστημα σήμερα την 30η Ιανουαρίου 2009, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19.00, συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγίου Κηρύκου Ικαρίας, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 108/26-1-2009 έγγραφης πρόσκλησης του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, η οποία δημοσιεύθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου και επιδόθηκε στον κάθε ένα δημοτικό σύμβουλο, στους προέδρους των τοπικών συμβουλίων των Δ.Δ. Περδικίου & Χρυσοστόμου καθώς και στον Δήμαρχο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ισχύοντα δημοτικού και κοινοτικού κώδικα (άρθρο 95 Ν.3463/2006 ). Αφού διαπιστώθηκε ότι παρίσταται ο Δήμαρχος και ότι υφίσταται η νόμιμη απαρτία δεδομένου ότι σε σύνολο 13 μελών βρέθηκαν παρόντα τα 7:
Ο Αντιπρόεδρος κήρυξε την έναρξη της συνεδριάσεως και εισηγούμενος το 12ο θέμα της ημερησίας διατάξεως έδωσε το λόγο στον Αντιδήμαρχο Νικόλαο Λαρδά ο οποίος έθεσε υπ’ όψιν του ΔΣ τα εξής:
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ
Για την Ακτοπλοϊκή σύνδεση του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σχετικά με το ζήτημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του λιμανιού του Αγίου Κηρύκου, έχουν μέχρι στιγμής γίνει οι ακόλουθες ενέργειες:
Δεδομένου ότι έχει περάσει ένα εικοσαήμερο περίπου από την δημοσιοποίηση του προβλήματος επανερχόμαστε(η πρόσκληση για την συνεδρίαση στάλθηκε πριν την αποκατάσταση των προγραμματισμένων δρομολογίων) έτσι ώστε να καθορίσουμε τη στάση μας στη συνέχεια που πολύ πιθανών θα επαναληφθούν ανάλογες καταστάσεις .
Πριν αναφερθούμε στους στόχους πάλης που εμείς εκτιμούμε ότι μπορούν να δώσουν οριστική διέξοδο στο πρόβλημα ,μια αναφορά στο τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στο χώρο της ακτοπλοΐας κρίνουμε ότι είναι χρήσιμη .
Η ακτοπλοΐα είναι για το Αιγαίο καθοριστικός παράγοντας για την ύπαρξη ανθρώπινης ζωής στα νησιά μας, αυτό βιώνουμε όλοι στο πετσί μας καθημερινά, όποτε χρειαστεί να ταξιδέψουμε για λόγους επαγγελματικούς, εκπαιδευτικούς, υγείας. Στην ακτοπλοΐα είναι επίσης βασισμένη, σε μεγάλο βαθμό, η ανάπτυξη των νησιών μας, αφού η τροφοδοσία τους αλλά και η εξαγωγή των λιγοστών προϊόντων μας, γίνεται αποκλειστικά με τα πλοία. Τέλος η τουριστική ανάπτυξη δε θα μπορέσει ποτέ να αποδώσει τα αναμενόμενα δίχως σωστές ακτοπλοϊκές συνδέσεις με προσιτές τιμές.
Αυτή η γενική διαπίστωση είναι ο πρώτος λόγος που μας ώθησε στο να πάρουμε μέρος στη συγκρότηση της «Παναιγαιακής Συντονιστικής Επιτροπής για τις Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες» συσπείρωση που τα προηγούμενα χρονιά ανάδειξε τα προβλήματα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στο Αιγαίο συνολικά με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν οι κυβερνώντες στην λήψη αποφάσεων που επιδεινώνουν την κατάσταση.
Δυστυχώς αυτή η συσπείρωση έκλεισε τον κύκλο της αρχές του 2006 όταν εγκατέλειψαν την «Παναιγαιακή» και το πλαίσιο αιτημάτων της αρκετοί αυτοδιοικητικοί φορείς από το υπόλοιπο Αιγαίο .
Κανένας μας, πιστεύω, δεν έχει ξεχάσει το έγκλημα του «Σαμίνα Εξπρές», στο οποίο το νησί μας πλήρωσε ακριβό φόρο αίματος.
Το συγκεκριμένο ναυάγιο ήταν το αποκορύφωμα της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατούσε στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στο χώρο του Αιγαίου: Πλοία υπέργηρα, ανύπαρκτα σωστικά μέσα, έλεγχοι εγκληματικά πλημμελείς, συνέθεταν και συνθέτουν μια εικόνα κάθε άλλο παρά ευχάριστη. Όλα τα παραπάνω συνέβαιναν και συμβαίνουν για τον πολύ απλό λόγο ότι καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ακολουθούμενης πολιτικής στο χώρο της ακτοπλοΐας, έπαιζε και παίζει το κέρδος των εφοπλιστών.
Μετά το σάλο που ξεσηκώθηκε ακολούθησαν οι δηλώσεις ότι «θα αποδοθεί δικαιοσύνη», ότι «το μαχαίρι θα φτάσει βαθιά στο κόκαλο» και άλλες τέτοιες εύηχες δηλώσεις.
Ο νησιωτικός πληθυσμός πληροφορήθηκε τότε ότι το Ελληνικό κράτος θα αντιμετώπιζε αυτήν τη κατάσταση με νομοθετική ρύθμιση η οποία θα αναδείκνυε σε κυρίαρχο εκείνο ακριβώς το στοιχείο που δημιουργούσε το όλο πρόβλημα: Το κέρδος των εφοπλιστών.
Πολλοί από εσάς θα θυμόσαστε τις δηλώσεις για τον ανταγωνισμό που θα βελτίωνε τις υπηρεσίες, θα έριχνε τις τιμές και θα ανανέωνε τον στόλο.
Σε ό,τι μας αφορά, από τότε είχαμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας και την ανησυχία μας για την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης. Σήμερα, δυστυχώς, επιβεβαιωνόμαστε με το χειρότερο τρόπο.
Επτά χρόνια μετά τη ψήφιση του Νόμου 2932/2001 «Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στις θαλάσσιες ενδομεταφορές», μέσω του οποίου εφαρμόζεται ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός 3577/92, η κατάσταση της ακτοπλοΐας όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά βρίσκεται σε ορισμένες περιπτώσεις σε χειρότερη θέση.
Ακόμα και αυτή η ελάχιστη κρατική παρέμβαση, που διασφαλιζόταν νομικά με το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, δεν υπάρχει πλέον και έτσι ο ρόλος του κράτους περιορίζεται στο να δαπανά υπέρογκα ποσά επιδοτώντας τα ήδη αυξημένα κέρδη των εφοπλιστών.
Ας δούμε μερικά ενδεικτικά στοιχεία στο διάστημα εφαρμογής του Ν. 2932/2001:
1) Η κατάργηση του Cabotage και η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας όξυνε τον ανταγωνισμό, ενίσχυσε την εφοπλιστική επιθετικότητα και χειροτέρευσε τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών και την κατάσταση των ναυτεργατών.
Πολλά νησιά αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα, τόσο από τη μη δρομολόγηση όσο και από τη μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων.
Ενώ οι εφοπλιστές καρπώνονται μεγάλα ποσά από τις επιδοτήσεις στο όνομα της εξυπηρέτησης των «αγόνων γραμμών » (Συνολικά 226.822.254,98€ διατέθηκαν από το ελληνικό δημόσιο σε 132 ναυτιλιακές εταιρείες από το 2000 μέχρι το 2008). Οι κρατικές επιδοτήσεις στις ακτοπλοϊκές εταιρείες από 3,5 εκατ. ευρώ το 2002 - περίοδο πριν την κατάργηση του Cabotage - εκτινάχτηκαν στα 88.635.386 ευρώ, σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2009. Μετά τον επαναληπτικό διαγωνισμό που πρόκειται να διενεργηθεί τον Μάρτιο του 2009 θα αναπροσαρμοστούν κατά 30% (δήλωση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Αν. Παπαληγούρα, μετά τη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Ι. Παπαθανασίου για το θέμα της ακτοπλοΐας16/1/09 ), θα ξεπεράσουν δηλαδή τα 100 εκατομμύρια ευρώ οι επιδοτήσεις που θα εισπράξουν οι ακτοπλόοι εφοπλιστές .
Η ανεπάρκεια των συγκοινωνιών και τα ακριβά εισιτήρια (πίνακας 1) δημιουργούν προβλήματα στην οικονομία των νησιών, στα λαϊκά στρώματα που διατηρούν ορισμένες δραστηριότητες (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μεταποιητικές βιοτεχνίες κ.ά.).
Οι τιμές των εισιτηρίων για την Ικαρία έχουν τα τελευταία χρόνια αυξηθεί μέχρι και 376%
2) Πριν από Εξη χρόνια μειώθηκε η φορολογία των πλοίων κατά 70%.
3) Παραμένει και οξύνεται το πρόβλημα των υπερήλικων πλοίων (πίνακας 3).
Το 44%, περίπου, των επιβατηγών - ακτοπλοϊκών πλοίων είναι ηλικίας άνω των 20 ετών. Η δυνατότητα συνέχισης δρομολογίων με πλοία άνω των 30 ετών (Π.Δ. 144, Ιούλης 2006) με απόφαση της ΝΔ, η δυνατότητα κατάταξης των πλοίων άνω των 17 ετών στο ελληνικό νηολόγιο (απόφαση του ΠΑΣΟΚ το 1983), καθώς και η δυνατότητα πραγματοποίησης δρομολογίου με άσχημες καιρικές συνθήκες - με ευθύνη του πλοιάρχου και κάτω από την πίεση των εταιρειών - δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και την προστασία του περιβάλλοντος.. Συγκεκριμένα, το 2007 καταγράφηκαν 741 πλοία ηλικίας μεγαλύτερης των 30 ετών (έναντι 645 το 2006) και 240 πλοία ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών (έναντι 209 το 2006).
Τα προβλήματα αυτά σε συνδυασμό με το ότι τα περισσότερα λιμάνια της χώρας έχουν τεράστιες ελλείψεις σε λιμενικές υποδομές εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για την ασφάλεια των επιβατών, των ναυτεργατών, την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Αυτά είναι ορισμένα μόνο στοιχεία που τεκμηριώνουν την επιδείνωση της κατάστασης στην ακτοπλοΐα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, επιδείνωση που τη ζούμε στο πετσί μας κάθε μέρα.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η ασυδοσία των εφοπλιστών που - κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων που τους έδωσαν όσα κόμματα ψηφίσαν την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου - καθορίζουν ουσιαστικά μόνοι τους τα δρώμενα στην ακτοπλοΐα.
Απέναντι σε όλα αυτά οι νησιώτες αντιτάσσουν τις δικές τους διεκδικήσεις, που στο ελάχιστο των κοινών απαιτήσεων έχουν ως εξής:
Όλα τα παραπάνω θα συμβάλλουν στην ανακούφιση των νησιωτών στην επαφή τους με την υπόλοιπη χώρα, αλλά θα συμβάλλουν καθοριστικά και στην πολυπόθητη ανάπτυξη των νησιών μας.
Δυο παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η σημερινή κατάσταση στης ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες ,αποτελεί αντικίνητρο ανάπτυξης για τα νησιά μας και είναι πιστεύω αφοπλιστικά είναι τα ακόλουθα :
Α) Μια τετραμελής οικογένεια με αυτοκίνητο, για να έρθει στην Ικαρία με πλοίο θα δαπανήσει τόσο όσα θα δαπανούσε για 5 ημέρες διακοπές στην Ηπειρωτική Ελλάδα. (στοιχεία του 2006)
Β) Ένα τετράμετρο φορτηγό για να πάει στο Βόλο και να επιστρέψει, χρειάζονταν 540€, στην Καβάλα 450€, στον Πειραιά 240€. (στοιχεία του 2006)
Αυτά τα δυο στοιχεία πιστεύουμε ότι είναι καθοριστικά για να δείξουν τη τεράστια σημασία της ακτοπλοΐας σε τομείς όπως ο τουρισμός και το εμπόριο, πάνω στους οποίους στηρίζεται η δραστηριότητα πολλών κατοίκων των νησιών μας.
Από όλα όσα ακουστήκανε μέχρι τώρα, πιστεύουμε ότι γίνεται σαφές ότι για τον ευαίσθητο χώρο της ακτοπλοΐας χρειάζεται εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση, χρειάζεται εθνικός σχεδιασμός και πολιτική που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των νησιωτών, με φιλολαϊκή τιμολογιακή πολιτική.
Δεν υποστηρίζουμε το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο.
Διεκδικούμε τη κατάργηση του υπάρχοντος και τη θεσμοθέτηση ενός νέου, στο οποίο οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες - που εκτός όλων των άλλων είναι και χώρος στρατηγικής σημασίας - δε θα λειτουργεί με μόνο κριτήριο το κέρδος των εφοπλιστών.
Διεκδικούμε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα στοχεύει στην ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων των νησιών, των επιβατών, των ναυτεργατών και στην ανάπτυξη του νησιωτικού συμπλέγματος.
Όλα αυτά, πιστεύουμε ότι μπορούν να διασφαλιστούν μόνο μέσα από τη δημιουργία ενός Εθνικού Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με κρατικό – κοινωνικό έλεγχο. Ενός Φορέα που θα κινείται στα πλαίσια μιας φιλολαϊκής πολιτικής και θα εξασφαλίζει:
Φτηνό εισιτήριο με κοινωνικά κριτήρια.
Σύγχρονα, ασφαλή πλοία.
Συστηματική εξυπηρέτηση όλων των νησιών, όλο το χρόνο.
Ικανοποιητικές αποδοχές για τους ναυτεργάτες.
Αξιοποίηση των ναυπηγο-επισκευαστικών υποδομών.
Αξίζει να αναφερθούμε σε ανάλογους φορείς που εκτελούν το συγκοινωνιακό έργο στην Ηπειρωτική Ελλάδα όπως οι αστικές συγκοινωνίες ή οι σιδηρόδρομοι, σαν χαρακτηριστικά παραδείγματα φορέων σχετικών με της συγκοινωνίες, όπου όμως εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα μια διαφορετική πολιτική από αυτήν της ακτοπλοΐας.
Κλείνοντας, εκείνο που διαπιστώνουμε είναι ότι για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση ώστε να θιγεί το κυρίαρχο στοιχείο που καθορίζει την ακτοπλοΐα σήμερα, και αυτό δεν είναι άλλο από το κέρδος των εφοπλιστών.
Έχοντας υπ’όψιν την συνολική δραστηριότητα για την ακτοπλοΐα που αναπτύχθηκε στο Νομό Σάμου τα τελευταία χρόνια τις αποφάσεις των Δ.Σ του Ν.Σ, των συνεδρίων της ΤΕΔΚ, καταθέτουμε την μόνη πρόταση που στοχεύει σε μια ουσιαστικά διαφορετική πολιτική για αυτό τον νευραλγικό για την οικονομία των νησιών μας τομέα. Η πολιτική αυτή μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από ένα«Εθνικό φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών» που θα έχει την ευθύνη για το σχεδιασμό και την εκτέλεση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων που θα εξασφαλίζει ασφαλή, γρήγορα ταξίδια με προσιτά ναύλα, πρόταση που αποτελεί ομόφωνη απόφαση δυο συνεδρίων της ΤΕΔΚ του νομού μας.
Σχετικά με την δυνατότητα βιωσιμότητας της πρότασης μας να παραθέσουμε μόνο δυο στοιχεία την κίνηση επιβατών και εμπορευμάτων από τα ελληνικά λιμάνια (το 2005 π.χ ήταν 86 εκατομμύρια επιβάτες και 151 εκατομμύρια τόνοι εμπορεύματα) και την σωρευτική αύξηση των κερδών τεσσάρων μόνο εταιριών την 4ετια 2003-2006 που φτάνει σε 1.103%. Στοιχεία που πιστεύουμε ότι αποδεικνύουν την δυνατότητα να διασφαλισθούν οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες ως δημόσιο αγαθό, αρκεί βεβαία να τεθούν κάτω από κεντρικό σχεδιασμό και έλεγχο.
Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο πως αυτή την πρόταση την παρουσιάσαμε τους τελευταίους μήνες του 2008(Οκτώβριος – Δεκέμβριος ) τόσο στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ ,όσο και σε αρμόδια όργανα της Ε.Ε (Επιτροπή μεταφορών και τουρισμού - Επίτροπο της ΕΕ για της μεταφορές). Θέτοντας το εξής ερώτημα , βάση ποιας λογικής δεν είναι συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο το δικαίωμα μιας κυβέρνησης κράτους μέλους της Ε Ε, να διασφαλίσει τον δημόσιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών δια μέσου ενός εθνικού φορέα- όπως περιγράφεται στην πρόταση μας – όταν την ιδία στιγμή νομοτύπως διοχετεύονται σοβαρά ποσά από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους σε διάφορα εταιρικά σχήματα, για να διασφαλίσουν το «δημόσιο αγαθό» της συγκοινωνίας στα νησιωτικά συμπλέγματα της χώρας .
Εμείς από την μεριά μας όλα τα προηγούμενα χρονιά με αυτό το πλαίσιο δραστηριοποιηθήκαμε, χωρίς δυστυχώς να έχουμε πάντα την συμπαράσταση της πλειονότητας της τοπικής κοινωνίας .
Με αυτές της θέσεις θα κινηθούμε και το επόμενο διάστημα εκτιμώντας ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει ουσιαστική και οριστική λύση στο πρόβλημα.
Ωστόσο σήμερα είναι άμεση ανάγκη να ληφθούν μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί η τακτική σύνδεση του λιμανιού της Νοτίου Ικαρίας με τον Πειραιά σε πάγια βάση ανεξαρτήτως των σχεδιασμών των ακτοπλοϊκών εταιριών.
Με αυτό το σκεπτικό καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο
Α) Να διεκδικήσουμε την τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση του λιμανιού της Νοτίου Ικαρίας
Β) Να επαναλάβει την στήριξη του στα όσα αναφέρονται στης 105/2004 και 9/2008 αποφάσεις του Δ.Σ, με βάση της οποίες ο Δήμος Αγίου Κηρύκου αποφάσισε τότε την συμμετοχή του στην«Παναιγαιακή Συντονιστική Επιτροπή για τις Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες» και το κάλεσμα της τοπικής κοινωνίας σε κινητοποίηση για το θέμα .
1) Απρόσκοπτη τακτική σύνδεση των νησιών, χειμώνα – καλοκαίρι, με την Ηπειρωτική Ελλάδα (Πειραιάς – Θεσσαλονίκη) και μεταξύ τους (Αιγαίο-Δωδεκάνησα-Κρήτη).
2) Δρομολόγηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων.
3) Μείωση του υψηλού ναύλου επιβατών, οχημάτων, εμπορευμάτων κατά 50%, χωρίς αυτό το κόστος να μετακυλιστεί στο κρατικό προϋπολογισμό.
4) Στήριξη όλων των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων με την εφαρμογή των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων τους. ( Συνταξιούχοι ΝΑΤ, φοιτητές, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ).
5) Βελτίωση των λιμενικών εγκαταστάσεων σε όλα τα νησιά όπου υπάρχει πρόβλημα, με ευθύνη του κράτους (θέση της Ν.Δ. ως αντιπολίτευση, που τώρα δε φαίνεται να στηρίζει).
6) Δημιουργία Εθνικού Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών.
Γ) Να επανέλθουμε εκ νέου εγγράφως– δεδομένου ότι δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση μέχρι σήμερα – για την πρόταση διεξόδου στο θέμα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών που καταθέτουμε τόσο στοΥ.Ε.Ν.Α.Ν.Π όσο και στην Ε.Ε .
Επίσης καλούμε το Δ.Σ να προχωρήσουμε στης ακόλουθες ενέργειες αν δεν υπάρξουν θετικές εξελίξεις στο θέμα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του λιμανιού του Αγίου Κηρυκου :
1) Συντονισμός εκτός από τους δήμους της Ικαρίας και με το δήμο Φούρνων που αντιμετωπίζει ανάλογο πρόβλημα σε κοινές ενέργειες για την ακτοπλοϊκή σύνδεση των λιμανιών μας, καθώς επίσης και με οσους φορείς συμφωνήσουν στο διεκδικητικό πλαίσιο .
2) Έκκληση της τοπικής κοινωνίας σε κινητοποίηση για το θέμα διεκδικώντας την βελτίωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και των λιμενικών υποδομών του Δήμου μας .
ΓΙΑ ΤΗΝ Δ.Ε.Α.Σ
Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ Ν. ΛΑΔΑΣ
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο δημοτικός σύμβουλος Κος Αντώνιος Λακιός (ΔΟΙΑΚΙ) , ο οποίος ανέφερε ότι συμφωνεί σε όλα όσα αναφέρονται στην εισήγηση του Αντιδημάρχου εκτός από τη ΔημιουργίαΕθνικού Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών που είναι στο πλαίσιο των διεκδικήσεων που αναφερόταν στις προηγούμενες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου..
Ακολούθησε ψηφοφορία επί των διαμορφούμενων τελικώς προτάσεων .
Υπέρ της πρότασης της πλειοψηφίας ( ΔΕΑΣ) τάχθηκαν οι δημοτικοί σύμβουλοι Παναγιώτης Τσαρνάς , Αντώνιος Καρνέρης, Βασίλης Λαρδάς , Ελευθέριος Πυρούδης , Μιχάλης Περρής, Νικόλαος Λαρδάς, Ιωάννα Πούλου και Κων/νος Πασβάνης (ΔΟΙΑΚΙ) .
Ο Αντώνιος Λακιός (ΔΟΙΑΚΙ) τάχθηκε υπέρ της πρότασης του.
Το ΔΣ , μετά από συζήτηση και αφού έλαβε υπ’ όψη του την εισήγηση, όλα τα προσκομισθέντα έγγραφα καθώς και τις διατάξεις του Ν. 3463/2006 ( Νέος Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας ) ,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Σε ότι αφορά την Ακτοπλοϊκή σύνδεση του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας , να προχωρήσει στις ακόλουθες ενέργειες αν δεν υπάρξουν θετικές εξελίξεις στο θέμα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του λιμανιού του Αγίου Κηρύκου :
Α) Συντονισμός εκτός από τους δήμους της Ικαρίας και με το δήμο Φούρνων που αντιμετωπίζει ανάλογο πρόβλημα σε κοινές ενέργειες για την ακτοπλοϊκή σύνδεση των λιμανιών μας, καθώς επίσης και με όσους φορείς συμφωνήσουν στο διεκδικητικό πλαίσιο .
Β) Έκκληση της τοπικής κοινωνίας σε κινητοποίηση για το θέμα ,διεκδικώντας την βελτίωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και των λιμενικών υποδομών του Δήμου μας .
Γ) Να ανανεώσει την στήριξη στο πλαίσιο διεκδικήσεων της Τ.Α με βάση παλιότερες αποφάσεις του Δ.Σ ( 105/2004 - 9/2008 ) που κινούνται συνοπτικά στο ακόλουθο πλαίσιο
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
1) Απρόσκοπτη τακτική σύνδεση των νησιών, χειμώνα – καλοκαίρι, με την Ηπειρωτική Ελλάδα (Πειραιάς – Θεσσαλονίκη) και μεταξύ τους (Αιγαίο-Δωδεκάνησα-Κρήτη).
2) Δρομολόγηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων.
3) Μείωση του υψηλού ναύλου επιβατών, οχημάτων, εμπορευμάτων κατά 50%, χωρίς αυτό το κόστος να μετακυλιθεί στον κρατικό προϋπολογισμό.
4) Στήριξη όλων των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων με την εφαρμογή των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων τους. ( Συνταξιούχοι ΝΑΤ, φοιτητές, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ).
5) Βελτίωση των λιμενικών εγκαταστάσεων σε όλα τα νησιά όπου υπάρχει πρόβλημα, με ευθύνη του κράτους (θέση της Ν.Δ. ως αντιπολίτευση, που τώρα δε φαίνεται να στηρίζει).
6) Δημιουργία Εθνικού Φορέα Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών.
Δ) Να επανέλθει εκ νέου εγγράφως η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Ικαρίας – δεδομένου ότι δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση μέχρι σήμερα – για την πρόταση διεξόδου στο θέμα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών που καταθέτουμε . τόσο στο Υ.Ε.Ν.Α.Ν.Π όσο και στην Ε.Ε
Η παρούσα απόφαση έλαβε αύξοντα αριθμό 17/2009
Αφού συντάχθηκε και αναγνώσθηκε το πρακτικό αυτό, υπογράφεται όπως κατωτέρω:
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΥΡΟΥΔΗΣ
|