Αρχή » Αρθρογραφία για την ΙκαρίαΔιακηρυξη Συντονιστικoυ Φορέων για την Υγεία στην ΙκαρίαΝέα » Υγεία - 19/03/2009
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
Για το Νοσοκομείο να υπάρχουν:
Για τα Κέντρα Υγείας να υπάρχουν:
Για το ΕΚΑΒ:
Πρόνοια:
Πρόληψη:
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΦΟΡΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Εργαζόμενοι, Εργαζόμενες,
Νέοι και Νέες,
Συνταξιούχοι,
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η κατάσταση
Πολλά χρόνια τώρα βρισκόμαστε σε σταθερή τροχιά κινητοποιήσεων για την Υγεία, την πανάκριβη την υγειά μας..: το 1998, το 2000, το 2003, το 2005, το 2006, το 2008, εφέτος… και σίγουρα θα υπάρχει συνέχεια.
Πολλά χρόνια τώρα επίσης ακούμε όμορφα λόγια, παχιές κουβέντες, εισπράττουμε κατανόηση, φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και πολλή φιλανθρωπία..
Τα λόγια όμως και οι μεγάλες οι κουβέντες, οι υποσχέσεις, όλα αυτά, χάνονται, σβήνουν μπροστά στην πραγματικότητα που πολλά χρόνια τώρα ζούμε στον τόπο μας και που στιγμές της θα μπορούσαν να ακουστούν και σαν αστεία αν δεν είχε να κάνει με τις ζωές μας.
«Έφυγε ο χειρούργος, έκανε τις ραφές ο οδοντίατρος».
«Πήρε την άδεια του ο γιατρός, το κλείσανε το αγροτικό ιατρείο»
«Ξάφνου είδαμε τη ρόδα να τρέχει μπροστά από το ασθενοφόρο και είχαμε ασθενή μέσα».
Τα αγροτικά ιατρεία εγκαταλείπονται, όλο και πιο συχνά μένουν χωρίς ούτε αυτόν τον αγροτικό γιατρό τους και ολόκληρες περιοχές, αφήνονται στην φιλοτιμία των κατοίκων τους να μην αρρωστήσουν, να μην έχουν κάποιο ατύχημα, να μην χρειαστούν φάρμακα, φροντίδα, πρώτες βοήθειες.
Το κέντρο Υγείας στον Εύδηλο ως συνήθως μόνο κατ’ ευφημισμό μπορεί να χαρακτηριστεί σαν τέτοιο. Εφημερίες νοσηλευτριών, εκπαιδευόμενων ή αδυναμία εκτέλεσης εφημεριών, λόγω έλλειψης προσωπικού που ανακοινώνεται στους έκπληκτους ασθενείς, με πινακίδες όταν κτυπούν την πόρτα του, γιατί βέβαια τι να προλάβει να κάνει ένας ή κανένας γιατρός…
Στο Νοσοκομείο οι κλινικές του αδυνατούν να λειτουργήσουν σε 24ωρη βάση. Βασικές ειδικότητες λείπουν πάντα. Εδώ οι εφημερίες συχνά υποστηρίζονται από τους αγροτικούς γιατρούς και έτσι έχουμε το καινοφανές: περιστατικά που διακομίζονται από τα αγροτικά ιατρεία προς το Νοσοκομείο για νοσηλεία και φροντίδα από ειδικευμένους γιατρούς, να τα υποδέχονται ξανά οι αγροτικοί! Οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό είναι εξίσου τραγικές: πολλές φορές οι νοσηλεύτριες που εφημερεύουν εκτελούν και χρέη τηλεφωνητριών!
Ακόμα να δημιουργηθούν μονάδα αυξημένης φροντίδας και σταθμός αιμοδοσίας. Όσο για το ΕΚΑΒ προκηρύσσονται κάποιες θέσεις προσωπικού, αλλά και αυτοί από μόνοι τους και όποτε διοριστούν δεν φτάνουν για να λειτουργήσει μονάδα επείγουσας βοήθειας.
Οι άρρωστοι και οι τραυματίες εξακολουθούν να μεταφέρονται με ασθενοφόρα κουρέλια, που εξαρτούνται από την φιλοτιμία των εθελοντών που τα κινούν, γιατί δεν είναι καλυμμένες ούτε όλες οι θέσεις των οδηγών. Για πληρώματα ασθενοφόρων ή για τον εξοπλισμό τους ούτε λόγος.
Ποιος πληρώνει το λογαριασμό;
Τη γύμνια και τη συνειδητή υποβάθμιση των δημόσιων μονάδων υγείας στα νησιά μας την πληρώνουμε πανάκριβα και επειδή πολύ συχνά, τα περιστατικά, που παραπέμπονται στην Αθήνα ή στη Σάμο, οι χρόνια πάσχοντες, οι ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, για να αντιμετωπίσουμε και το πιο απλό πρόβλημα Υγείας μετακινούμαστε προς το κέντρο. Χρόνο με το χρόνο βάζουμε το χέρι όλο και πιο βαθιά στην τσέπη μας. πληρώνουμε πανάκριβα τα εισιτήρια στα καράβια και στα αεροπλάνα, τη διαμονή, τη διατροφή, τα μεροκάματα που χάνουμε. Πληρώνουμε πανάκριβα για τις ασφαλιστικές μας εισφορές, για τα εισιτήρια στα εξωτερικά ιατρεία, στα απογευματινά ιατρεία, για τις εργαστηριακές εξετάσεις, για φάρμακα, για αποκλειστικές νοσοκόμες, για θεραπείες, κλπ.
Τα δημόσια Νοσοκομεία αποψιλώνονται από προσωπικό και μέσα, και τα διαγνωστικά κέντρα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, και οδηγούμαστε εκεί αναγκαστικά, πολλές φορές και για μια απλή ακτινογραφία!!Την ίδια στιγμή αυξάνονται οι ιδιωτικές δαπάνες: Το διάστημα 1989-2004 από 42,6% έφτασαν στο 46,1% και το 2006 έφτασαν στο 48,5% του συνόλου των δαπανών για την Υγεία. Με την αναθεώρηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος σκαρφάλωσαν στο 57,2%.
Το 2006 τα έσοδα των δημόσιων νοσοκομείων από τα νοσήλια έφτασαν στο 82,13% και η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε στο 3,5%. Ο τζίρος των ιδιωτικών επιχειρήσεων αυξήθηκε κατά 134%!
Και όλα αυτά σε περίοδο κρίσης, που η πλουτοκρατία «κλειδώνει» τα κέρδη της και τα συμφέροντα της και στο όνομα μιας τάχα μου «εθνικής ομοψυχίας» ζητάνε από εμάς να πληρώσουμε και αυτά τα σπασμένα τους.
Και οι αιτίες
Χρόνο με το χρόνο επιδεινώνεται η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Χρόνο με το χρόνο οι δημόσιες μονάδες Υγείας λειτουργούν όλο και πιο πολύ σαν επιχειρήσεις, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σε ανταγωνισμό με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που επεκτείνονται και ισχυροποιούνται. Και εκεί όπου τους ιδιώτες δεν θα τους συμφέρει να δραστηριοποιηθούν, οι δημόσιες μονάδες Υγείας θα υποβαθμίζονται και θα υπολειτουργούν.
Το βλέπουμε:χρειάζεται να ξεσηκωθούμε για να αποσπάσουμε παροχές με το σταγονόμετρο, μη μόνιμες, ανεπαρκείς, επισφαλείς, με όλο και πιο σύντομη ημερομηνία λήξης. Τα μεγάλα κενά “μπαλώνονται” με προσωρινό και ανεπαρκή τρόπο, με συμβασιούχους, ιδιωτικά συνεργεία και “φτηνούς” καταρτιζόμενους άνεργους.
Χρόνο με το χρόνο σχεδιάζονται και υλοποιούνται όλο και πιο αντιλαϊκά μέτρα στο χώρο της Υγείας, που πάνε πακέτο, είναι κομμάτι των αντιλαϊκών αλλαγών σε ολόκληρο το πλέγμα των κοινωνικών υποδομών: στην Παιδεία, την Πρόνοια, το Συνταξιοδοτικό, την Κοινωνική Ασφάλιση. Το ότι για παράδειγμα χρειάζεται κανείς εκατό ένσημα για να αποκτήσει βιβλιάριο υγείας σημαίνει ότι εκατοντάδες πατριώτες μας, μερικώς απασχολούμενοι, ωρομίσθιοι, εποχικοί, άνεργοι στερούνται το δικαίωμα στην περίθαλψη.
Εμπορευματοποιούνται οι υπηρεσίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Στο σχετικό σχέδιο νόμου προωθείται το κάθε ταμείο να αγοράζει υπηρεσίες από φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, «φιλάνθρωπες» οργανώσεις, κλπ. Σχεδιάζουν να εφαρμόσουν την ηλεκτρονική κάρτα (που η πιλοτική της εφαρμογή θα ξεκίναγε από τη Σάμο και τη Λευκάδα) με καθορισμό πλαφόν εξόδων για εξετάσεις, και φάρμακα, που θα καθορίζεται από τα Ταμεία, με κριτήριο την οικονομική τους κατάσταση, και ξέρουμε καλά σε τι κατάσταση βρίσκονται σήμερα τα ταμεία μας.
Και ξέρουμε καλά ότι όλα αυτά δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συγκυριακά. Ζούμε στο πετσί μας τις συνέπειες των αντιλαϊκών αλλαγών στο χώρο της Υγείας που συστηματικά έχουν προωθηθεί από όλες τις προηγούμενες και την τωρινή κυβέρνηση. Θα ζήσουμε στο πετσί μας τις συνέπειες της κρίσης που για την «αντιμετώπιση της» ετοιμάζονται ακόμα πιο σκληρά μέτρα με επιπτώσεις και στον τομέα της Υγείας.
Και όσο θα συνεχίζει να εφαρμόζεται και να βαθαίνει στο χώρο της Υγείας, αυτή η πολιτική που αντιμετωπίζει τις νοσηλευtικές μονάδες σαν επιχειρήσεις, και τους ασθενείς σαν πελάτες, τα περιθώρια για βελτιώσεις, ακόμα και για τις πιο μικρές, θα στενεύουν.
Για αυτό ο αγώνας μας πρέπει να πάει πιο μακριά από τη διεκδίκηση λύσης των προβλημάτων που θα βελτιώσουν την κατάσταση. Πρέπει να παλέψουμε και για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, άρα και των κατοίκων του τόπου μας. Μια πάλη και ένας αγώνας για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης για τον τόπο μας. Ένα δρόμο, που κίνητρο του και στόχο του θα έχει τον άνθρωπο και τις διευρυμένες ανάγκες του.
Αναγνωρίζουμε τον ένοχο και τον καταδικάζουμε!
Διεκδικούμε και παλεύουμε για :
Αποκλειστικά δημόσιες-δωρεάν παροχές Υγείας και Πρόνοιας για όλους,
όλες τις μέρες και όλες τις ώρες του χρόνου.
Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα Υγείας με κέντρο του τον άνθρωπο
χωρίς κανενός είδους επιχειρηματική δράση και με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Κινητοποίηση Ικαριωτών στην Αθήνα, το Νοέμβρη του 2003
|