Radio Ikaria
Αρχή » Αρθρογραφία για την ΙκαρίαΦεστιβάλ Κινηματογράφου Ίκαρος 2009Internet - 07/07/2009Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Πολιτισμικών Διαλόγων Ίκαρος 2009, θα προβληθούν οι παρακάτω ταινίες: ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΙΚΑΡΟΣ 2009 ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2009
ΙΟΥΛΙΟΣ 2009
ΠΕΜ. 9 ΕΝΑΡΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ - ΑΓ.ΚΗΡΥΚΟΣ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (Mediterranean Film Institute) Το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (ΜΙΚ) είναι ένας ευρωπαϊκός εκπαιδευτικός οργανισμός του οπτικοακουστικού τομέα. Με έτος ίδρυσης το 1998, το ΜΙΚ έχει αναδειχθεί σε κέντρο δραστηριοτήτων που συγκεντρώνει ταλαντούχους σεναριογράφους και σκηνοθέτες από όλη την Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, καθώς επίσης καθηγητές και επιτυχημένους επαγγελματίες από την Ευρώπη και την Αμερική. Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες του ΜΙΚ έχουν πετύχει να δημιουργήσουν, στη χώρα που γέννησε το Δράμα, ένα μόνιμο κέντρο συνεχούς εκπαίδευσης που απευθύνεται σε ευρωπαίους κινηματογραφιστές. Παράλληλα, αποτελούν ένα φόρουμ όπου καλλιεργείται ο δημιουργικός διάλογος πάνω στις τεχνικές της αφήγησης και της σύγχρονης κινηματογραφικής γλώσσας.
Η κύρια εκπαιδευτική δράση του Ινστιτούτου, το πρόγραμμα MFI Script 2 Film Workshops, είναι ένα από τα πιο δυναμικά και επιτυχημένα εργαστήρια ανάπτυξης σεναρίου μεγάλου μήκους στην Ευρώπη. Τελώντας υπό την αιγίδα του προγράμματος MEDIA της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει φιλοξενήσει ένα σύνολο 240 σεναριογράφων /σκηνοθετών. Πολλά σενάρια που αναπτύχθηκαν στο πρόγραμμα έγιναν ταινίες που διανεμήθηκαν με επιτυχία στις ευρωπαϊκές αγορές και προβλήθηκαν σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, Sundance Film Festival των Η.Π.Α. κ.α.), ενώ παράλληλα έλαβαν σημαντικά βραβεία. Κορυφαία παραδείγματα από τον ευρωπαϊκό χώρο, η ταινία "Nowhere in Africa" της Γερμανίδας σεναριογράφου/σκηνοθέτιδας Caroline Link που το 2003 έλαβε το Βραβείο OSCAR Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, καθώς και η ταινία "Hounded" της Angelina Maccarone που το 2006 έλαβε τη Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Locarno. Στον ελλαδικό χώρο, η ταινία "Eduart" της Αγγελικής Αντωνίου (Βραβείο Καλύτερης ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου και 6 άλλα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας του Υπουργείου Πολιτισμού για το 2006, Χρυσή Αντιγόνη στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου του Montpellier της Γαλλίας), όπως επίσης και η ταινία "Ακάμας" του Πανίκου Χρυσάνθου που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Τα εργαστήρια σεναρίου για μεγάλου, αλλά και μικρού, μήκους ταινίες εισήγαγαν μια συστηματική μεθοδολογία στην ελληνική σεναριογραφία. Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες του ΜΙΚ αποσκοπούν στη μεταμόρφωση του περιβάλλοντος ανάπτυξης των ελληνόφωνων ταινιών, με απώτερο στόχο μια κινηματογραφία καλλιτεχνικά αναπτυγμένη και με διεθνή προορισμό. Το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (Mediterranean Film Institute) υποστηρίζεται από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, την ΕΡΤ, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής, τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις Δωδεκανήσου & Σάμου και το Δήμο Νισύρου. ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΛΟΓΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ Mediterranean Film Institute 1. Πουθενά στην Αφρική (Caroline Link, Γερμανία, 2001 - Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2003)
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΙΚΟΥΣ 1. Ενας λαμπερός ήλιος (Βασίλη Λουλέ, 1ο Βραβείο Δράμας)
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
ΠΕΜ. 9 "AKAMAΣ" του Πανικου Χρυσάνθου
Ο Πανίκος Χρυσάνθου με την ταινία του «Ακάμας» ενόχλησε τους εθνικιστές στην Κύπρο. Τώρα βγαίνει και στην Ελλάδα Ακάμας» του Πανίκου Χρυσάνθου; Η πρώτη κυπριακή ταινία που προσκλήθηκε ποτέ στο Φεστιβάλ Βενετίας (Σεπτέμβριος 2006) έφτασε στη λαμπρή διεθνή κινηματογραφική διοργάνωση καταδιωκώμενη από την επίσημη Κύπρο. Γνωστή ιστορία. Το υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού αρνιόταν να την επιδοτήσει, όπως και όλες τις άλλες κυπριακές ταινίες, θεωρώντας την σχεδόν... αντεθνική. Αιτία; Η κριτική της στάση απέναντι στον εθνικισμό και μια συγκεκριμένη σκηνή της, στην οποία αγωνιστές της ΕΟΚΑ δολοφονούσαν έναν προδότη μέσα σε εκκλησία.
Πανίκος Χρυσάνθου: «Η ταινία μου ενοχλεί τους φανατικούς, Ελληνες και Τούρκους, της Κύπρου»
Εγινε μεγάλος ντόρος τότε. Ο Πανίκος Χρυσάνθου δεν είναι από τους ανθρώπους που μασάνε τα λόγια τους. Κατηγόρησε στα ίσα την κυπριακή κυβέρνηση για απόπειρα λογοκρισίας. Πάλεψε ολομόναχος στη Βενετία («προβλήθηκε την τελευταία μέρα και δεν την είδαν ούτε Ελληνες ούτε ξένοι δημοσιογράφοι»), πάλεψε όταν βγήκε η ταινία στις κυπριακές αίθουσες («δεν πήρε ούτε την επιχορήγηση ούτε τη διαφήμιση που παίρνουν όλες οι ταινίες όταν προβάλλονται») και τώρα, πάλι μόνος -και από την Κύπρο- κάνει ό,τι μπορεί για να μην περάσει στο ντούκου ο «Ακάμας» του στην Ελλάδα. Βγαίνει την Πέμπτη σε αθηναϊκές αίθουσες.
Εχει, άλλωστε, την ικανοποίηση ότι, έστω και κατόπιν εορτής, το υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού αποφάσισε να δώσει στην ταινία όσα ήταν υποχρεωμένο να της δώσει. «Πριν από δυο εβδομάδες με πήραν τηλέφωνο από το υπουργείο και μου διάβασαν ένα γράμμα -δεν το έχω πάρει ακόμα στα χέρια μου- στο οποίο μου ζητούν να τους παραδώσω τα οικονομικά της ταινίας για να την "κλείσουμε". Μου λένε, όμως, ότι αυτό δεν σημαίνει ότι παίρνουν πίσω την άποψή τους, αφού εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έχω κάνει λάθος και έχω προσβάλει την Κύπρο».
Μα είχε τέτοια πρόθεση ο Πανίκος Χρυσάνθου; «Μια ταινία ερωτική γύρισα», απαντάει. «Επειδή, όμως, είχε κριτική στάση απέναντι στον εθνικισμό στην Κύπρο, ελληνικό και τουρκικό, ενόχλησε».
Ο Χρήστος Γκρέκο, Κύπριος της Αγγλίας (Ομέρης) και η Αγνή Τσαγγαρίδου (Ροδού), το «αταίριαστο» ερωτικό ζευγάρι που βρίσκει μπροστά του τη σύγχρονη κυπριακή Ιστορία
Ο «Ακάμας» παρακολουθεί τον δύσκολο έρωτα και την κατατρεγμένη ζωή του Τουρκοκύπριου Ομέρη και της Ελληνοκύπριας Ροδούς. Ξεκινάει τη δεκαετία του ,50, στη διάρκεια του αγώνα εναντίον της αγγλικής αποικιοκρατίας, και φτάνει μέχρι το 1975, που το ζευγάρι αρνείται να ακολουθήσει τους Τουρκοκύπριους στο βόρειο τμήμα του νησιού και επιλέγει να ζήσει μόνο του, σαν εξόριστο, σε ένα εγκαταλελειμμένο τουρκικό χωριό.
«Η ταινία μου ξέρω ότι ενοχλεί τους φανατικούς και από τη μια μεριά και από την άλλη. Και ξέρω ότι, αν τύχει ποτέ να προβληθεί στα κατεχόμενα, θα έχει μεγάλο πρόβλημα», λέει ο σκηνοθέτης. «Αλλά ποτέ δεν είπα ότι η ΕΟΚΑ ήταν ένα κακό πράγμα, δεν πιστεύω ότι μπορείς να αναφερθείς στην Ιστορία με όρους "άσπρο-μαύρο". Στην ΕΟΚΑ ανήκαν συγγενείς μου και εγώ, σαν παιδί, έζησα μερικές πολύ συγκινητικές εμπειρίες τότε που όλοι οι άνθρωποι στην Κύπρο είχαν αυτό το αντι-αγγλικό αίσθημα της ελευθερίας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως ό,τι έκανε η ΕΟΚΑ ήταν καλώς καμωμένο και ότι δεν έχεις το δικαίωμα σήμερα να της κάνεις κριτική».
Εκεί που ο Πανίκος Χρυσάνθου επικεντρώνει τα βέλη του είναι στο άδικο αίμα και στις διακρίσεις εναντίον των Τουρκοκυπρίων. «Ολοι ξέρουμε ότι σκοτώθηκαν και αθώοι άνθρωποι. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Γιατί κάνεις ζημιά στην ΕΟΚΑ αν το πεις; Μήπως μειώνεις τον αγώνα των Παλαιστινίων αν πεις ότι ανάμεσά τους υπάρχουν καιροσκόποι, προδότες ή φανατικοί θρησκόληπτοι; Η ταινία μου μιλάει για το μέτρο και την ύβρι, πράγματα για τα οποία στην Κύπρο δεν συζητάμε ποτέ. Γιατί εγώ πιστεύω ότι όταν εκτελείς έναν άνθρωπο, μετά κάθεσαι και συλλογίζεσαι».
Σε αντίθεση με τους επικριτές του, αυτούς που πριν καλά καλά ολοκληρωθεί ο «Ακάμας», είχαν κυκλοφορήσει τη φήμη ότι προσβάλλει την ΕΟΚΑ και ειδικά τον ήρωά της Ευαγόρα Παλληκαρίδη, παρουσιάζοντάς τον ως δολοφόνο, ο Πανίκος Χρυσάνθου τολμάει και στον «Ακάμα» και δημοσίως να πει ιστορίες σαν την παρακάτω:
«Ενας φίλος μου μού είπε κάποτε: "κοίτα τα χέρια μου, Πανίκο. Σκότωσα με αυτά δύο ανθρώπους, ήμουν δεκάξι χρονών, τους εκτέλεσα εν ψυχρώ μέσα σε ένα καφενείο. Το σκέφτομαι και τρέμω. Σήμερα δεν θα το έκανα". Ε, αυτό ήθελα να βγει στην ταινία μου».
Οσο κι αν πολεμήθηκε ο «Ακάμας», ο Πανίκος Χρυσάνθου δεν ήταν εντελώς μόνος. «Οταν άρχισε να προβάλλεται στην Κύπρο, τις πρώτες μέρες ήρθαν μόνο 20-30 άνθρωποι. Κράτησε, όμως, 3,5 εβδομάδες. Και έβγαλε και ανακοίνωση ο Δ. Χριστόφιας του ΑΚΕΛ, λέγοντας ότι είναι ντροπή να παίρνονται μέτρα κατά της ταινίας και ακόμα μεγαλύτερη ντροπή να τα ανεχόμαστε. Βοήθησε πολύ την ταινία».
Θα 'λεγε, πάντως, κανείς ότι ο Πανίκος Χρυσάνθου θα βρίσκεται πάντα σε πολιτικές περιπέτειες σε χώρες και χώρους που ο εθνικισμός θάλλει. Το ντοκιμαντέρ «Το τείχος μας», που είχε γυρίσει το 1993 παρέα με τον Τουρκοκύπριο σκηνοθέτη Ντερβίς Ζαΐμ, δεν έχει προβληθεί ποτέ στην κυπριακή τηλεόραση (εδώ το είδαμε στην ΕΤ-1). Θεωρείται, όπως λέει ο σκηνοθέτης του, φιλοτουρκικό. Τι περίεργο. Από την άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής θεωρούν ότι προσβάλλει τον τουρκικό στρατό. Οταν πρόσφατα προβλήθηκε στον τουρκοκυπριακό τηλεοπτικό σταθμό «Μπαϊράκ», προκάλεσε τόσες αντιδράσεις, που ο διευθυντής του, παλιός πολέμιος του Ντενκτάς και υποστηρικτής του Ταλάτ, εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί. Εχουν πολύ δρόμο μέχρι να συναντηθούν ουσιαστικά στην Κύπρο Ελληνες και Τούρκοι.
Απο την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/09/2007
ΠΑΡ. 10 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "EDUART" της Aγγελικης Aντωνίου και "Το πέρασμα" Γ.Κατσαμπουλα
Διάρκεια: 105' Σκηνοθεσία: Αγγελική Αντωνίου Σενάριο: Αγγελική Αντωνίου Διεύθυνση Φωτογραφίας: Jurgen Juerges Μουσική: Μίνως Μάτσας, Κώστας Χρηστίδης Μοντάζ: Τάκης Γιαννόπουλος Σκηνικά / Κοστούμια: Ιουλία Σταυρίδου Ήχος: Νίκος Παπαδημητρίου Μακιγιάζ: Φανή Αλεξάκη Δραματουργική Επιμέλεια: Jan Fleischer, Lewis Cole
Ηθοποιοί Eshref Durmishi Andre Hennicke Ndricim Xhera Ermela Teli Andrian Aziri Μάνος Βακούσσης Μάριος Ιωάννου Μελέτης Γεωργιάδης
Ο Eduart, ένας νέος άνθρωπος που έχει µεγαλώσει σ ένα καταπιεστικό και σκληρό οικογενειακό περιβάλλον, εγκαταλείπει την πατρίδα του µε το όνειρο να γίνει ροκ τραγουδιστής και να γνωρίσει µια άλλη ζωή. Σάν λαθρομετανάστης, µε την ευκολία του ανθρώπου που δεν έχει ηθικά στηρίγµατα, διαπράττει μία νύχτα έναν στυγερό φόνο στην Αθήνα. Επιστρέφει στην πατρίδα του, αποξενωμένος από την οικογένεια του και ηττημένος που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο του να γίνει ροκ τραγουδιστής. Ακόμη και η αγάπη της μοναδικής του αδερφής δεν τον αγγίζει πια. Καταζητούμενος για μια παλαιότερη ληστεία, καταδικάζεται σε φυλάκιση πέντε ετών. Στην σύλληψη του πρωταγωνιστεί ο ίδιος του ο πατέρας. Στη φυλακή ο Έντουαρτ σύντομα αποχτάει εχθρούς ανάμεσα στους συγκρατούμενους του. Μετά από σφοδρή σύγκρουση καταλήγει βαριά τραυματισμένος στο πρόχειρο νοσοκομείο της φυλακής. Τον σώζει ο μυστηριώδης, λιγομίλητος, γερμανός γιατρός Κρίστοφ, που εκτίει ποινή ισόβιας φυλάκισης. Η γνωριµία του µέ το γερµανό γιατρό βγάζει στην επιφάνεια την ενοχή που έκρυβε βαθιά µέσα του. Οµολογεί το έγκληµά του και η βαθιά του µεταµέλεια τον οδηγεί από το σκοτάδι στο φως. Ως σύγχρονος Ρασκόλνικοφ περνά από το έγκληµα στην «τιµωρία», τολµώντας να φωνάξει την ενοχή του.
ΣΑΒ. 11
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "Nowhere In Africa" της Caroline Link (Oscar καλύτερης ξένης ταινίας) Πουθενά Στην Αφρική - 2001
Σενάριο: Caroline Link Φωτογραφία Gernot Roll Μοντάζ: Patricia Rommel Μουσική: Niki Reiser Σχεδιασμός Παραγωγής: Susann Bieling, Uwe Szielasko Παραγωγός: Peter Herrmann Ηθοποιοί: Karoline Eckertz, Matthias Habich, Juliane Koehler, Lea Kurka, Merab Ninidze, Sidede Onyulo
Σχετικά με τη ταινία Λίγο μετά την έναρξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, η γερμανό-εβραϊκής καταγωγής οικογένεια Ρέντλιχ καταφέρνει να ξεφύγει από τη φρίκη των Ναζί την τελευταία στιγμή.
.Η πεντάχρονη Ρεγκίνα ξεκινά μια νέα ζωή με τους γονείς της, την Τζέτελ και τον Βάλτερ, σε μια μικρή απομονωμένη φάρμα στην Κένυα, όπου ζουν φτωχικά αποκομμένοι από τις ρίζες τους στη Γερμανία.
Όσο η Ρεγκίνα ανακαλύπτει τη μαγεία της Αφρικής, μιας ξένης ηπείρου γεμάτη παράξενους ανθρώπους, οι γονείς της απελπίζονται λόγω της φτώχειας και της απομόνωσης. Ο Βάλτερ βασανίζεται περισσότερο από την αδυναμία του να ξεριζώσει τη Γερμανία από την καρδιά του, παρά από την οικονομική τους κατάσταση.
Αυτό δεν αλλάζει, ακόμα και όταν βεβαιώνεται πως η υπόλοιπη του οικογένεια στη Γερμανία δολοφονήθηκε από τους Ναζί.
Βασισμένο στο αυτοβιογραφικό best seller της Στέφανι Τσβάιχ, το «Πουθενά στην Αφρική» Κάρολιν Λινκ βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Η ταινία ήταν υποψήφια και για τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας, ενώ απέσπασε πέντε από τα Γερμανικά Βραβεία Κινηματογράφου (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας, μουσικής και Β' ανδρικού ρόλου για τον Ματίας Χάμπιχ). Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Τζούλια Κόλερ και ο Μέραμπ Νίνιντζε.
ΚΥΡ. 12 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 7 μμ Συζητηση εκπροσώπων του Ελληνικό Σινεμα με την Κινηματογραφικη Λεσχη Αγ. Κηρυκου
μεσογειακο ιστιντουτο κινηματογραφου- ερτ μικροφιλμ - καναλι βουλης - καναλι alpha - κυπριακος κινηματογραφος - κινηματογραφικοι συνθετες εμσε - massive productions - icarus festival
ΔΕΥ. 13
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "Mικρό Eγκλημα" του Χρηστου Γεωργιου και "Ηφαιστειο¨ του Αρη Φατούρου- Αγιος Κήρυκος
Ένα «Μικρό Έγκλημα» με μεγάλο εκτόπισμα. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Karlovy Vary, ένα από τα παλιότερα φεστιβάλ στον κόσμο, που θα πραγματοποιηθεί από τις 3 έως τις 11 Ιουλίου, θα συμμετέχει η νέα ταινία του Χρήστου Γεωργίου με πρωταγωνιστές τον Άρη Σερβετάλη και τη Βίκυ Παπαδοπούλου. Η ταινία έχει ήδη συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρου (κέρδισε το βραβείο κοινού) και στο Palm Springs International Film Festival (επίσημο διαγωνιστικό).Tο «Μικρό έγκλημα» του Χρήστου Γεωργίου, είναι μία κωμωδία που δείχνει ότι οι Ελληνες διαθέτουν καμιά φορά αυθόρμητο χιούμορ και όχι χοντρή πλάκα.
Ο ήρωας της ταινίας, ένας νεαρός αστυνομικός που έχει μόλις μετατεθεί σε ένα απομονωμένο νησί του Αιγαίου, ασκεί τα περιορισμένα του καθήκοντα που είναι να βάζει πινακίδες «απαγορεύεται ο γυμνισμός» στις απρόσιτες παραλίες και άλλα ανώδυνα, που κι αυτά καταστρατηγούνται από την καθημερινή συνάφεια με τους κατοίκους και την καλή καρδιά του αστυνομικού (άκουσον, άκουσον), ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει θρίλερ με έναν ξαφνικό θάνατο από ατύχημα ή αυτοκτονία.
Κάποιος ηθοποιός του θεάτρου έλεγε ότι είναι πιο εύκολο να κάνεις τον θεατή να κλάψει παρά να γελάσει. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά ο Χρήστος Σιδέρης μας κάνει να γελάμε από τα πρώτα δύο λεπτά και μας φτιάχνει το κέφι σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, ενώ πέρα από το γέλιο κάνει κοινωνική κριτική και βγάζει ουσιώδη μηνύματα.
Οταν έρχεται η πολυπόθητη μετάθεσή του για την πρωτεύουσα, αποποιείται την ατμοσφαιρική και πολιτική ρύπανση της Αθήνας και διαλέγει τον έρωτα με μια κοπέλα του νησιού, που κι αυτή επίσης, ενώ είναι τηλεοπτικό αστέρι σε ένα αυτοσχέδιο κανάλι, απορρίπτει το σταριλίκι που μπορεί να της προκύψει σε μια μεγάλη πόλη και μένει στον καθαρό αέρα του νησιού.
ΤΡ. 14 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΙΚΟΥΣ
Ενας λαμπερός ήλιος (Βασίλη Λουλέ, 1ο Βραβεiο Δράμας)
Το Ηφαiστειο του Αρη Φατουρου
Το ΠEρασμα (του Γιάννη Κατσάμπουλα ,1ο Βραβεiο Δράμας )
& 2 Ισπανικες ταινίες σε συνεργασία με το Φεστιβαλ Μαδριτης
ΤΕΤ. 15 - ΚΥΡ 19 θα επαναληφθούν οι προβολές των ταινιών του Μ.Ι.Κ.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 5 ΕΥΡΩ
Το φεστιβάλ γίνεται κάθε καλοκαίρι (τέλος Ιουλίου/αρχές Αυγούστου) στο νησί της Ικαρίας στο βορειοανατολικό Αιγαίο.
Στο Μουσικό μέρος του Φεστιβάλ έχουν μέχρι τώρα συμμετάσχει καλλιτέχνες όπως οι L' HAM DE FOC (Ισπανία), οι Motion Τrio (Πολωνία), οι Etnika (Μάλτα), οι Chicana Gypsy Band (Ισπανία, Μεξικό, ΗΠΑ), ο Μίμης Πλέσσας και η Κλαούντια Ντελμέρ, η Lamia Bediοui (Τυνησία), οι ΘΕΡΟΣ, οι Τangarto, ο Βασίλης Λέκκας και ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιώργος Ψυχογιός , και οι Encardia.
Το 2009 είναι η τέταρτη χρονιά της λειτουργίας του. Όλες οι συναυλίες ξεκινούν στις 9.45μ.μ. Θα υπάρχουν λεωφορεία ειδικά για τις συναυλίες και η γενική είσοδος είναι € 10.
Το φεστιβάλ ταυτίζεται με τον μύθο του Ικάρου.
H αρχή Μετά από μια σειρά συναντήσεων το χειμώνα 2006, και οι τρεις δήμοι της Ικαρίας αποφάσισαν να υποστηρίξουν πνευματικά και οικονομικά αυτήν την προσπάθεια. Στο παρελθόν το φεστιβάλ βοηθήθηκε και από την νομαρχία της Σάμου Οι συναυλίες πραγματοποιούνται και στους τρεις δήμους του νησιού ανάλογα με την οικονομική συμβουλή του κάθε δήμου.
Tο νησί Ένα ακόμα νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου. Κι όμως η Ικαρία έχει τρόπο στη θάλασσα των νησιών να ξεχωρίζει. Klaudia Delmer
http://icarus-festival.ikaria.gr/ Διοργάνωση : Δήμος Αγίου Κηρύκου, Δήμος Ευδήλου και Δήμος Ραχών Info: 210 6995320, 6972 235932, 6977 199034 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
|
Φεστιβάλ Πολιτισμικών Διαλόγων Ίκαρος (ΓΕΝΙΚA)
Η Ικαρία είναι νησί, Νοτιοδυτικά της Σάμου. Έχει πάρει το όνομά της από τον Ίκαρο. Είναι ένας τόπος
ιδανικός για τουρισμό, με πολλές δραστηριότητες, είτε θέλετε να χαλαρώσετε στην παραλία παίζοντας kino, είτε
θέλετε να απολαύσετε τους λαχταριστούς τοπικούς μεζέδες!
Υπάρχουν πολλά νησιά στην Ελλάδα, αλλά λίγα έχουν την ομορφιά της Ικαρίας.