Αρχή » Αρθρογραφία για την Ικαρία«Γκρούβαλοι», όπως αγενείς...Τύπος » Αναδημοσιεύεσεις - 04/01/2006Στο χθεσινό σημείωμα φιλοξένησα εντυπώσεις από την πατρίδα του, Καλαμάτα, Καλαματιανού, απόδημου της ξενιτιάς. Σήμερα, είπα να δώσω το λόγο σε Καριωτίνα, απόδημη της Αθήνας. «Οπως κάθε χρόνο, έτσι και αυτή τη φορά περίμενα με λαχτάρα τον Αύγουστο για να πάω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, Ικαρία, να απολαύσω την ηρεμία και την ομορφιά, να δω αγαπημένα πρόσωπα, ν' αφήσω το βιολί να με ταξιδέψει στο μέλλον και στο παρελθόν, να πιω το γλυκό κρασί του τόπου μου και να βάλω φτερά στην ψυχή για συναισθήματα ευχάριστα. Δυστυχώς, δεν ήταν όπως περίμενα...», γράφει η Γεωργία Καρναβά - Καρκαλέτσου... Τα όσα, εν συνεχεία, ενδεικτικά σημειώνει η επιστολογράφος για τα προβλήματα που απασχολούν τους μόνιμους κάτοικους του ακριτικού νησιού του ανατολικού Αιγαίου, με έμφαση στη συγκοινωνία και την υγεία, είναι μάλλον το προοίμιο για ένα θέαμα -φαινόμενο, κυρίως, καλοκαιρινό- που την ενόχλησε ιδιαίτερα: «Μερικοί επισκέπτες δεν είναι σε θέση να σεβαστούν την παράδοση, το τοπικό χρώμα και τις συνήθειες των ντόπιων». Αυτοί, λοιπόν, «...κάτω από την επήρεια του κρασιού (το οποίο έκλεβαν από τραπέζια), του κεφιού, ή δεν ξέρω τι άλλο, πίστεψαν πως μπορούν να εκδηλώσουν, σε κατάμεστο πανηγύρι, ερωτικές επιθυμίες. Βέβαια, εισέπραξαν δυσάρεστη εμπειρία από αγανακτισμένους Ικαριώτες, που πολλά έχουν δει τα μάτια τους τα τελευταία χρόνια»...Αναρωτιέται, επομένως, αν «...αυτοί που ονομάζουμε "γκρούβαλοι", είναι ο τουρισμός που επιθυμούμε ή, μήπως, η καταστροφή του νησιού;». Οθεν και προτείνει στους τοπικούς συλλόγους, «με την ευαισθησία που δείχνουν στα κοινά», μήπως είναι καιρός «να σταματάει η φιλοξενία, εκεί που αρχίζει η ασυδοσία και η αγένεια»... Ελευθεροτυπία
Σχόλια
|