Αρχή » Αρθρογραφία για την ΙκαρίαΔιατύπωση θέσης για τη Νέα Διοικητική ΜεταρρύθμισηΝέα » Πολιτικά - 09/11/2007Στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας και στο Δημοτικό Κατάστημα σήμερα την 6η Νοεμβρίου 2007, ημέρα Τρίτη και ώρα 17.00, συνήλθε σε τακτική συνεδρίαση το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγίου Κηρύκου Ικαρίας, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 2570/1-11-2007 έγγραφης πρόσκλησης του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, η οποία δημοσιεύθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου και επιδόθηκε στον κάθε ένα δημοτικό σύμβουλο, στους προέδρους των τοπικών συμβουλίων των Δ.Δ. Περδικίου & Χρυσοστόμου καθώς και στον Δήμαρχο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ισχύοντα δημοτικού και κοινοτικού κώδικα (άρθρο 95 Ν.3463/2006 ). Αφού διαπιστώθηκε ότι παρίσταται ο Δήμαρχος και ότι υφίσταται η νόμιμη απαρτία δεδομένου ότι σε σύνολο 13 μελών βρέθηκαν παρόντα τα 9:ΠΑΡΟΝΤΑ ΜΕΛΗ ΔΣ ΑΠΟΝΤΑ ΜΕΛΗ ΔΣ 1 Δημήτρης Καφούρος, πρόεδρος 1 Θέμης Κυπραίος 2 Νικόλαος Λαρδάς 2 Αφροδίτη Κανάρη 3 Αντώνιος Λακιός 3 Ιωάννα Πούλου 4 Δημήτρης Κουρελής 4 Παναγιώτης Τσαρνάς 5 Ιωάννης Καράμπελας ΑΠΟΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ Δ.Δ. 6 Κώστας Πασβάνης 1 Βασίλης Τσαντές , 7 Λευτέρης Πυρούδης Πρόεδρος Δ.Δ. Περδικίου 8 Μιχάλης Περρής 9 Βασίλης Λαρδάς ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ Δ.Δ.: Ηλίας Μουσέτης , Πρόεδρος Δ.Δ. Χρυσοστόμου Ο πρόεδρος κήρυξε την έναρξη της συνεδριάσεως και έδωσε το λόγο στον αντιδήμαρχο Νικόλαο Λαρδά να εισηγηθεί το 6ο θέμα της ημερήσιας διατάξεως. ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ. ΘΕΜΑ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Κυρίες και Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι , Σήμερα για πρώτη φορά συζητάμε , το ζήτημα της νέας διοικητικής δομής της χώρας , σε ότι μας αφορά θέλουμε να θίξουμε κάποια σημεία που για εμάς είναι κυρίαρχα. Αρχικώς συζητάμε για τη νέα διοικητική δομή χωρίς να έχουμε επίσημο κείμενο είτε της κυβέρνησης είτε της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. Αυτό αποτελεί δείγμα αντιμετώπισης της περίφημης ¨διαβούλευσης¨ με την κοινωνία. Εν συνεχεία από όσα στοιχεία μπόρεσα να βρω στις ιστοσελίδες του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α, της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε, της Ν.Δ, του ΠΑ.ΣΟ.Κ και των Μ.Μ.Ε, διαφαίνεται μια ταύτιση απόψεων στο ζήτημα της αναγκαιότητας διαμόρφωσης νέων διοικητικών δομών. Άποψη που παρουσιάζεται ως αίτημα των καιρών που ¨οι τοπικές κοινωνίες είναι ώριμες να δεχθούν¨ (πρόταση Επιτροπής Θεσμών Δ.Σ ΚΕΔΚΕ – 24/09/2007). Η θέση αυτή ωστόσο δε μπήκε στη κρίση των τοπικών κοινωνιών ούτε πριν τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, ούτε πολύ περισσότερο πριν τις πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές της 16/09/2007. Σε ότι αφορά τη Ν.Δ και το ΠΑ.ΣΟ.Κ στα επίσημα κείμενα τους, σε γενικές γραμμές τοποθετούνται ως εξής… Στο πρόγραμμά της η ΝΔ, πριν τις τελευταίες εθνικές εκλογές, μιλά για τη λεγόμενη «επανίδρυση του κράτους» και πως «η ριζική αναδιοργάνωση και ο πραγματικός εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης, βασίζεται στη διαπίστωση και βαθιά επίγνωση ότι η σημερινή Δημόσια Διοίκηση αποτελεί τον κυριότερο περιοριστικό παράγοντα για την πρόοδο της χώρας». Εξηγεί πως «εκείνο που όλοι περιμένουν από το κράτος σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο, είναι να είναι μικρότερο στην οικονομία, αλλά καλύτερο και αποτελεσματικότερο στις υπηρεσίες που παρέχει ή εγγυάται την παροχή τους (...) Χρειαζόμαστε ένα κράτος που θέλει απλούς καθαρούς και σαφείς κανόνες και αρχές. Ιδίως το κράτος πρέπει να περιοριστεί σε αυτά και που υποχρεούται να κάνει». προσθέτει: «Η στρατηγική επανίδρυση του κράτους και της διοίκησης στον 21ο αιώνα προϋποθέτει πάνω από όλα την παραδειγματική στροφή και την αλλαγή των σχέσεων του κράτους με την οικονομία της αγοράς και την κοινωνία πολιτών. Η στρατηγική αλλαγών που σχεδιάζουμε υπερβαίνει το θεσμικό μονοπώλιο του κρατικού παρεμβατισμού, προωθεί τη μείωση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία και την κοινωνία, καταπολεμά τη γραφειοκρατία στη διοίκηση και τη διαφθορά και ενισχύει την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση» (...) Ακόμα, αναφέρει πως «ο ρόλος του κράτους που επιδιώκουμε είναι επιτελικός, ρυθμιστικός και κατευθυντήριος. Είναι επίσης επικουρικός, υποστηρικτικός και ελεγκτικός - διορθωτικός». Και προσθέτει πως θέλει «κυβέρνηση με λιγότερα υπουργεία και συλλογική λειτουργία. Αναδιοργάνωση του κυβερνητικού μηχανισμού, περιορισμό του αριθμού των υπουργείων και τον σαφή καθορισμό των αρμοδιοτήτων τους. (...) επιδιώκουμε κράτος ευέλικτο, λιγότερο δαπανηρό και ευέλικτο. (...) Και θα το πετύχουμε αυτό με την εφαρμογή ενός εκτεταμένου προγράμματος αποσυγκέντρωσης και αποκρατικοποίησης». Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη λήξη του συνεδρίου της ΝΔ, είπε ξεκάθαρα πως ανάμεσα στις «μείζονος σημασίας μεταρρυθμίσεις στη νέα τετραετία» είναι η «ολοκλήρωση της διοικητικής μεταρρύθμισης και η διαμόρφωση της νέας διοικητικής δομής της χώρας». Ο Κ. Καραμανλής είχε εξηγήσει τι εννοεί «νέα διοικητική δομή της χώρας», στο προσυνέδριο του κόμματός του, στη Θεσσαλονίκη, στις 3 Ιούνη, είχε πει: Το μεταρρυθμιστικό μας σχέδιο για την Αυτοδιοίκηση στοχεύει σε πιο ισχυρές και - συνεπώς - πιο αποτελεσματικές, πιο παραγωγικές, πιο διαφανείς στη λειτουργία τους αυτοδιοικητικές μονάδες.». Ας δούμε τι λέει το ΠΑΣΟΚ. Στο πρόγραμμά του αναφέρει: «Διαμορφώνουμε μια απλή - ευδιάκριτη - αποκεντρωμένη δομή σε τρία επίπεδα με τα πιο κάτω χαρακτηριστικά: * Επιτελική κυβέρνηση με λιγότερα υπουργεία, με κύρια αποστολή την παραγωγή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών, απαλλαγμένα από τοπικές και περιφερειακές λειτουργίες. Οι αποκλειστικές ευθύνες της κυβέρνησης διατηρούνται στα υπουργεία, που διαχειρίζονται αμιγώς εθνικές υποθέσεις (π.χ. εθνική άμυνα, ανασφάλεια, δημόσια οικονομικά, πολιτιστική κληρονομιά). Όλες οι άλλες δημόσιες λειτουργίες μεταφέρονται στα δύο επίπεδα αυτοδιοίκησης (περιφερειακής και τοπικής). * Περιφερειακή αυτοδιοίκηση με μικρότερο αριθμό Περιφερειών, με τη μορφή τοπικής κυβέρνησης με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό περιφερειάρχη. Η κύρια αποστολή της είναι η περιφερειακή ανάπτυξη, σε συνδυασμό με το σχεδιασμό και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που της ανατίθενται (παιδεία, υγεία, πρόνοια κ.ο.κ.). Οι Νομαρχίες λειτουργούν με τη μορφή «Νομαρχιακών Διαμερισμάτων» της οικείας Περιφέρειας. * Τοπική Αυτοδιοίκηση (300-400 ισχυροί Δήμοι που θα προκύψουν ύστερα από νέο κύμα συγχωνεύσεων) με κύρια αποστολή - πέρα από το κεκτημένο της τοπικής ανάπτυξης - την παροχή υπηρεσιών υψηλού επιπέδου στους πολίτες. Στη σημερινή εποχή ό,τι χρειάζεται ο πολίτης (π.χ. Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Απασχόληση, Επενδύσεις, Πολιτισμό, Πολεοδομικό Σχεδιασμό, Αθλητισμό κλπ) πρέπει να το βρίσκει στο Δήμο του. * Σε άλλο σημείο του προγράμματος υπάρχει η εξής αναφορά: «Φέρνουμε τις κοινωνικές υπηρεσίες δίπλα στον πολίτη που τις χρειάζεται. Οι αρμοδιότητες και οι πόροι μεταφέρονται σε τοπικό επίπεδο πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο». Και εξηγεί τι εννοεί, μεταξύ άλλων, με αυτές τις αρμοδιότητες: «Δημιουργία Τοπικών Συστημάτων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΤΣΠΦΥ) που θα πιστοποιούνται από το υπουργείο Υγείας και που θα λειτουργούν με ευθύνη της Περιφέρειας, και αργότερα της Αυτοδιοίκησης». Προσθέτει, ακόμα την... ανάγκη «συμμετοχής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των κοινωνικών εταίρων και των πολιτών στη λειτουργία του δημόσιου συστήματος Υγείας». Σε ένα άλλο κείμενο του ΠΑΣΟΚ, στην «εισήγηση του Πολιτικού Συμβουλίου στο Εθνικό Συμβούλιο για την Αυτοδιοίκηση και τις Δημοτικές εκλογές» υποστηρίζεται: «Η Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να ανταποκριθεί, με το δικό της αυτοτελή και σημαντικό ρόλο, στις μεγάλες προκλήσεις που αφορούν: «Στην ανάπτυξη και στην απασχόληση, στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής, στην κοινωνική πολιτική, στην παιδεία και τον πολιτισμό, στις μεταφορές, στη νέα γενιά και στον αθλητισμό, στις νέες τεχνολογίες, στους μετανάστες»... δηλαδή παντού! Στο ίδιο κείμενο εξηγείται και ο ρόλος του επιτελικού κράτους: «Το κεντρικό κράτος πρέπει να εξελιχθεί σε ένα κράτος στρατηγείο, ευέλικτο και αποτελεσματικό, που ασκεί συγκεκριμένες επιτελικές αρμοδιότητες. Σε εθνικό επίπεδο προτείνουμε την αλλαγή της δομής του κράτους με συγχωνεύσεις και ευρείες αναδιατάξεις τομέων». Πιστεύουμε ότι από όλα τα προηγούμενα γίνεται σαφές ότι σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει μια συγγένεια απόψεων σε Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ, η οποία εκφράζεται και στα όργανα της Τ.Α (ΚΕ.Δ.Κ.Ε – ΕΝΑΕ) χωρίς να ζητάνε για τα προσχήματα έστω τις απόψεις των Δημοτικών και των Νομαρχιακών Συμβουλίων. Θεωρούμε ότι ανεξάρτητα από το ποιους επέλεξαν τόσο στις αυτοδιοικητικές όσο και στις εθνικές εκλογές οι πολίτες αυτής της χώρας για να τους εκπροσωπήσουν, υπάρχει ζήτημα νομιμοποίησης τους να προχωρήσουν σε μια διοικητική μεταρρύθμιση με σοβαρές επιπτώσεις σε καθοριστικούς τομείς της ζωής μας (υγεία- πρόνοια – παιδεία, κ.λ.π) χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών και εν τέλη τοποθέτηση του ίδιου του λαού για αυτό το σοβαρό για το μέλλον τόσο του θεσμού που υπηρετούμε όσο και για τον λαό ζήτημα. Πριν περάσουμε στη διατύπωση της πρότασης μας χρήσιμο πιστεύουμε θα ήταν να γίνει μια αποτίμηση της μέχρι σήμερα πορείας των μεταρρυθμίσεων, και να εξετάσουμε πόσο αυτές συνέβαλαν στη πολυπόθητη ανάπτυξη και την αποτελεσματικότητα, στο όνομα των οποίων σχεδιάζονται και οι επόμενες ρυθμίσεις. Παρά των πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ που κατανεμήθηκαν όλα τα χρόνια. Ανατρέχοντας στο "Εισηγητικό κατάρτισης του ΕΣΣΑ 2007- 2013", της Περιφ. Β. Αιγαίου, διαβάζουμε ότι η περιφέρεια βρίσκεται σε μια από τις χαμηλότερες θέσεις στο σύνολο των περιφερειών της χώρας και της Ε.Ε., τόσο με κριτήριο το ΑΕΠ, όσο και με άλλα αναπτυξιακά κριτήρια όπως ποσοστά απασχόλησης, ποσοστά ανεργίας, μακροχρόνια ανεργία, ανεργία γυναικών, ανεργία νέων. Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα τι απέγινε (ποιο ήταν το αποτέλεσμα) με όλες τις χρηματοδοτήσεις και τα πακέτα που προηγήθηκαν και που στόχο είχαν ακριβώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, την ανάπτυξη, την απασχόληση, την άμβλυνση των ανισοτήτων, το σπάσιμο της απομόνωσης και της εγκατάλειψης, κλπ. Γιατί, απολογισμός για το τι έγινε, πως αξιοποιήθηκαν όλα αυτά τα προγράμματα, αν και πως απορροφήθηκαν οι χρηματοδοτήσεις δεν έγινε ποτέ. Φαίνεται όμως πως οι κατά καιρούς εξαγγελθείσες "κοσμογονίες" δεν κατόρθωσαν να λύσουν ουσιαστικά προβλήματα των κατοίκων της Περιφέρειας, παρά τις στοχεύσεις και τις "αγαθές" προθέσεις και παρά τον πακτωλό χρημάτων που διοχετεύτηκε αυτά τα 27 χρόνια στην περιφέρεια μας, σαν τμήμα των συνολικών χρηματοδοτήσεων προς την χώρα μας. Σε αυτά τα πλαίσια λειτούργησαν τα υφιστάμενα αυτοδιοικητικά σχήματα όπου πέρα από τη δημιουργία κάποιων υποδομών ουσιαστικά μέτρα για την αναστροφή της πορείας που θα συνέβαλε στην ανάπτυξη προς όφελος του ελληνικού λαού δεν είχαμε. Αυτό πέρα από τη κατάσταση που βιώνουμε πιστοποιείται και από τους οικονομικούς δείκτες (Eurostat – Εθν. Στατ. Υπηρ – κ.λ.π) όπου δείχνει ότι μετά από το τρια ΚΠΣ και σε διαδικασία σύγκλησης τα τελευταία χρόνια, το ΑΕΠ βρίσκεται (στοιχεία του 2006) για τη χώρα στο 65 % του μέσου κοινοτικού ενώ για της περιφέρειες βρίσκονταν στα εξής ποσοστά * Η Δυτική Ελλάδα στο 56,42%. * Η Αν. Μακεδονία – Θράκη βρίσκεται στο 57,49% Η Ήπειρος στο 59,41%. Η Θεσσαλία στο 63,01%. * Τα Ιόνια Νησιά στο 65,71%. * Η Κρήτη στο 72,41% * Η Πελοπόννησος στο 73,82% * Το Βόρειο Αιγαίο στο 74,38% * Η Κ. Μακεδονία στο 76,04%. * Η Δυτ. Μακεδονία στο 76,89% * Η Αττική στο 79,12% * Το Νότιο Αιγαίο στο 88% * Η Στερεά Ελλάδα στο 105,40% Η προτεινόμενη διοικητική μεταρρύθμιση επεκτείνεται στη μείωση του αριθμού των Νομών και την παραπέρα μείωση του αριθμού των Δήμων, την εφαρμογή νέων συνενώσεων. Προωθούν τη δημιουργία μηχανισμών, μοχλών για την ευκολότερη διοχέτευση και εφαρμογή της πολιτικής τους. Χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη επαφή που έχει η Τ.Α με το λαό γι’ αυτόν τον σκοπό. Σήμερα, η Τ.Α δε καλείται απλώς να υιοθετήσει, αλλά της επιβάλλεται να εφαρμόσει μορφές διαχείρισης με κριτήρια την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, την ανταποδοτικότητα, τη κερδοσκοπία, την επιχειρηματικότητα. Η Τ.Α μετατρέπεται συνολικά σε επιχείρηση που θα πουλά τις υπηρεσίες με τις οποίες λειτουργεί, τη γη, το περιβάλλον της, τις αρμοδιότητες της σε συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο. Η καθιέρωση δεικτών αποτελεσματικότητας της Τ.Α ως επιχείρησης προωθείται γοργά. Ο περιορισμός του αριθμού των Δήμων και των Νομών διευκολύνει την εφαρμογή αυτής της επιχειρηματικής δράσης, διευκολύνει το κεφάλαιο Η κατεύθυνση αυτή για τη Τ.Α: o Βοηθά τη κεντρική εξουσία να αποποιηθεί των ευθυνών της για την ικανοποίηση μεγάλων λαϊκών προβλημάτων. o Αποπροσανατολίζει για το ποιος έχει την ευθύνη και υποβαθμίζει τις διεκδικήσεις σε τοπικό επίπεδο. o Αναδεικνύει τη Τ.Α σε μοχλό διοχέτευσης και εφαρμογής της πολιτικής κεντρικής εξουσίας και σε μηχανισμό που απαιτεί για τη λειτουργία του αιρετούς μάνατζερ, λογιστές, διαχειριστές. o Καλλιεργεί τη συνείδηση στους εργαζόμενους ότι για να έχουν κάποια κοινωνική υπηρεσία πρέπει να ξαναπληρώσουν. o Σ’ αυτή τη κατεύθυνση οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στη Τ.Α θα είναι εκείνες που βοηθούν τη συντήρηση, τη λειτουργία, τον εκσυγχρονισμό του συστήματος, όπως η φορολογική εξουσία, οι κατασταλτικές εξουσίες (Δημοτική Αστυνομία). Παράλληλα, αυξάνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε Νομούς ή σε Δήμους. Για την ικανοποίηση αυτής της δράσης χρησιμοποιούνται δομές (Δημοτικές επιχειρήσεις, συμβάσεις με ιδιώτες, αναθέσεις αρμοδιοτήτων, προγραμματικές συμβάσεις, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, κ.λ.π) που λειτουργούν σαν μηχανισμοί παράκαμψης και αυτών των θεσμών της δημοκρατίας. Πχ.(αποφάσεις και κατευθύνσεις εκτός Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων, χωρίς έλεγχο από αυτά). Για την εφαρμογή προγραμμάτων της Ε.Ε απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη Δημοτικής Επιχείρησης. Όλα αυτά οδηγούν στο συνεχή περιορισμό της συμμετοχής των δημοτών και την εφαρμογή χωρίς έλεγχο αντεργατικών πολιτικών. Στις μέχρι τώρα συζητήσεις, που γίνονται σε διάφορες περιοχές, για την ανάγκη Διοικητικής μεταρρύθμισης κυριαρχούν τα οργανωτικά ζητήματα. Αν θα καταργηθούν νομοί ή περιφέρειες ή αν θα βρίσκονται στη τάδε περιφέρεια αυτοί ή άλλοι νομοί ποια θα είναι η νέα πρωτεύουσα του Νομού, η έδρα της Περιφέρειας. Δεν τίθενται και δεν απαντώνται τα ερωτήματα * Χρειάζεται αλλαγή της διοίκησης και που; * Στο μέγεθος, στην οργάνωση ή στην κατεύθυνση και το περιεχόμενο δράσης. * Δεν μπαίνουν στην ουσία. Έτσι, διατηρούν την εκλογική πελατεία ότι κι αν γίνει και περιορίζουν τη συζήτηση σε τοπικιστικά ζητήματα. Σ’αυτές τις συζητήσεις κυρίαρχο σύνθημα των κυβερνητικών παραγόντων είναι η αποτελεσματικότητα στηριζόμενοι και προβάλλοντας την κατάσταση που οι ίδιοι δημιούργησαν δηλαδή στη σημερινή αθλιότητα του δημοσίου τομέα παροχής υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, πρόνοια) και στην κάκιστης ποιότητας εξυπηρέτηση του λαού από τις δημόσιες υπηρεσίες. Έτσι αναγορεύουν ¨αποτελεσματικότητα¨ την αυτονόητη ανάγκη για εξυπηρέτηση του λαού γρήγορα και σωστά. Το περιορίζουν εκεί και δεν προχωρούν στο ποιος και πόσο πληρώνει ¨Αποτελεσματικότητα¨ γι’αυτούς είναι η γρήγορη και ολοκληρωμένη εφαρμογή της πολιτικής τους, δηλαδή, ιδιωτικοποιήσεις, ανταγωνιστικότητα, πρόσθετη φορολογία, λιτότητα, ακύρωση ή περιορισμός κοινωνικών κατακτήσεων, κ.λ.π. Σ’ αυτή την αποτελεσματικότητα υποτάσσουν τα πάντα Υποτάσσουν την αντιπροσωπευτικότητα, εφαρμόζοντας μέτρα και ρυθμίσεις που περιορίζουν την έκφραση περισσότερων απόψεων στα αιρετά όργανα (Δημοτικά, Νομαρχιακά Συμβούλια, ΤΕΔΚ και ΚΕΔΚΕ), με την μη εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκλογή των οργάνων, με τη λειτουργία δομών που υποκαθιστούν τα αιρετά όργανα και τα παρακάμπτουν (δημοτικές επιχειρήσεις, κ.λ.π, ΟΚΕ) ή με τη πρόταση αιρετών οργάνων ουσιαστικά διακοσμητικού χαρακτήρα όπως η σύσταση περιφερειακού συμβουλίου με διορισμένο ΓΓ Περιφέρειας. Η δική μας πρόταση βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της λογικής Η ανάπτυξη που εμείς θέλουμε, ενδεχομένως, να μην απαιτεί αλλαγή της Διοικητικής Δομής (Δ.Δ) της χώρας. Το κύριο για μας είναι η όποια Δ. Δ : - Να ενισχύει τα πλατιά λαϊκά στρωματά, να ενισχύει την εργατική τάξη - Να λειτουργεί προς όφελος του λαού και όχι για την εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Υποστηρίζουν ότι αυτές οι αλλαγές θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη. * Το κύριο είναι ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από το αποτέλεσμα της όποιας ανάπτυξης εμφανίζεται στην ελληνική οικονομία. Επομένως, δε μπορεί να γίνουν δεκτά Προγράμματα και Θέσεις με στόχο την ¨προσαρμογή της ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Διοίκησης στις κατευθύνσεις του τοπικού πολιτικού και διοικητικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης¨. Δηλαδή στην τυφλή προσαρμογή σε διατάξεις, οδηγίες, κατευθύνσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα αυτό που οι υπερασπιστές της Ε.Ε ονομάζουν εύσχημα ¨κοινωνικό δημοκρατικό έλλειμμα¨. Με απλά λόγια είμαστε αντίθετοι στη λογική που αυξάνει την ανεργία, τη λιτότητα, οδηγεί στην ανάκληση κοινωνικών κατακτήσεων, για τους εργαζόμενους, στη στρέβλωση της παραγωγικής βάσης της χώρας και στα υπερκέρδη για τις πολυεθνικές. o Για μας η ανάπτυξη δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς την ευρύτερη λαϊκή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, χωρίς τον ολοένα αυξανόμενο κοινωνικό έλεγχο, στην κατανομή των αποτελεσμάτων της. o Η ανάπτυξη δεν είναι διαδικασία που γίνεται με διοικητικές και τεχνολογικές επιλογές δήθεν ουδέτερες κοινωνικά, που έχουν όμως σαφές αντιλαϊκό περιεχόμενο. o Η ανάπτυξη είναι μια διαδικασία με συγκεκριμένο κοινωνικό περιεχόμενο που απαντά με συγκεκριμένο τρόπο στα ερωτήματα. o Ποιος ελέγχει αυτή την αναπτυξιακή διαδικασία o Ποια είναι τα αποτελέσματα της, πως κατανέμονται και ποιο ωφελούνται από αυτά. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν στο παρελθόν, δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για την ανάπτυξη της χώρας, δεν αναίρεσαν τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Αυτό δεν οφείλεται σε επιφανειακά φαινόμενα, σε λαθεμένους θεσμούς ή στους τοπικούς ¨άρχοντες¨. Οφείλεται στο ότι απαντήθηκαν αρνητικά, σε βάρος του λαού τα ερωτήματα: * Ποιος φταίει για την ερήμωση της υπαίθρου; * Ποιος φταίει για την ανισόμετρη ανάπτυξη της Περιφέρειας. Τα φαινόμενα αυτά είναι σύμφυτα με το καπιταλιστικό σύστημα, με τη πολιτική που εφαρμόζεται στα πλαίσια της κάθε φορά εξάρτησης της χώρας και σήμερα από την Ε.Ε. Εμείς πρέπει να επιμένουμε: * Στον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. * Στην αναδιανομή των κρατικών δαπανών προς όφελος των εργαζομένων. * Στον σχεδιασμό μιας ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, (τόσο γενικά όσο και τοπικό επίπεδο), τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζόμενων. * Στην ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας Νομών και Δήμων με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνουν, * Στην ουσιαστική διαβούλευση με την Τ.Α και την Ν.Α στα εκλεγμένα συμβούλια. * Στην διατήρηση των υφισταμένων αυτοδιοίκητων δομών ως έχουν, με την ταυτόχρονη μετατροπή του περιφερειακού συμβουλίου σε αιρετό όργανο * Στην αξιοποίηση του θεσμού της Τ.Α σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Κλείνοντας επαναλαμβάνουμε την εκτίμηση ότι όλα όσα λέγονται για την εξυπηρέτηση του πολίτη, για τη βελτίωση της ζωής του, δεν έχει καμία σχέση με τη πραγματικότητα. Το κύριο είναι, οι όποιες αναπροσαρμογές να προωθούν τη συνέχιση και εδραίωση του αστικού συστήματος, αλλά και να είναι ικανοί οι μηχανισμοί να προωθούν τη πολιτική της Ε.Ε, εκκαθαρίζοντας το έδαφος από ότι δυσκολεύει τη λειτουργία του συστήματος. ΓΙΑ ΤΗ Δ.Ε.Α.Σ. Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΡΔΑΣ Στη συνέχεια έλαβαν το λόγο και τοποθετήθηκαν οι δημοτικοί σύμβουλοι. Τοποθετούμενος ο κύριος Αντώνης Λακιός (Δ.ΟΙ.Α.ΚΙ) « δήλωσε κάθετα αντίθετος στην εισήγηση του αντιδημάρχου , προτείνει δε τη μετάβαση σύσσωμου του δημοτικού συμβουλίου στους Λειψούς για να διαπιστωθεί η ανάπτυξη της περιοχής αυτής την τελευταία δεκαετία». Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ο δημοτικός σύμβουλος κύριος Δημήτρης Κουρελής (Δ.ΟΙ.Α.ΚΙ) ο οποίος κάνει τη ακόλουθη τοποθέτηση: «Η παρούσα διοικητική δομή της Ικαρίας ανταποκρίνεται, επαρκώς κατά την εκτίμηση μου, στη παράδοση της δημογεροντίας και της Ελευθέρας Πολιτείας. Υπολείπεται και υστερεί όμως, όσον αφορά στο τρόπο λήψης, χρηματοδότησης και εφαρμογής των αποφάσεων που λαμβάνει και των στόχων που ορίζει. Αλλα και η κοινωνία μας υπολείπεται και υστερεί ως προς τα ανωτέρω καθώς και στο βαθμό και τρόπο συμμετοχής της, γεγονός που η εισήγηση της ΔΕΑΣ το προσπερνάει. Σαν Δήμος και σαν κοινωνία, σε αυτό πρέπει να στοχεύσουμε, αυτό πρέπει να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε. Καλούμεθα, σήμερα, με πρωτοβουλία της ΔΕΑΣ να τοποθετηθούμε, κατ’ αρχήν, απέναντι στη διοικητική μεταρρύθμιση που θα εφαρμοσθεί από τη κυβέρνηση, έχοντας υπ’όψιν μας και σε διαφορετικό βαθμό, ο καθένας, διάφορες πληροφορίες και όχι επίσημη και απτή κυβερνητική ανακοίνωση. Σίγουρα, πάντως δείχνει, ότι πρόθεση της είναι η Νικαριά να γίνει ένας Δήμος. Κι αυτό γιατί η πρόθεση της, όπως μας πληροφορεί και η ΔΕΑΣ, στοχεύει σε μικρότερο στην οικονομία και αποτελεσματικότερο στις υπηρεσίες κράτος δια ισχυροτέρων και παραγωγικότερων αυτοδιοικητικών μονάδων. Αυτό, βέβαια, δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό, ειδικά αν συνοδεύεται και από χρήματα και αρμοδιότητες που συνεχώς υπόσχονται αλλά δε δίδονται. Και βέβαια, δεν έχει να κάνει, απαραίτητα, με το μέγεθος ενός Δήμου. Έχει να κάνει με το χαρακτήρα του Δήμου, ή αν θέλετε των Δήμων που πρόκειται να συνενωθούν, τη γεωγραφική του θέση, το βιοτικό, οικονομικό επίπεδο, τη νησιωτικότητά το, με ότι αυτή ερμηνεύει και συνεπάγεται, τις προτεραιότητες και τους στόχους που έχουν τεθεί βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Έχει να κάνει, επίσης, με το αν θέλει και η τοπική κοινωνία κάτι τέτοιο. Εδώ ακριβώς, διαφαίνεται και η ανακολουθία της κυβέρνησης, που αντιπολιτεύτηκε κάποτε τον άνωθεν και υποχρεωτικό ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι. Στο ΠΑΣΟΚ τώρα, οι στόχοι τους είναι πλέον σχετικοί. Προέχει η επιλογή νέου Προέδρου και το πόσο ¨αριστερά¨ θα στραφεί το πηδάλιο. Οι καιροί όμως, δεν επιτρέπουν, ως φαίνεται, ελευθερία ελιγμών, χώρια βέβαια, που κυβέρνησε τόσα χρόνια, εμπνεύσθηκε τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι, και δεν έκανε ότι έπρεπε να κάνει ή ότι όφειλε να κάνει και, θυμάται τώρα. Το τι λένε τα άλλα κόμματα, δεν αναφέρεται στην εισήγηση της ΔΕΑΣ. Παρακολουθώντας όμως, το συλλογισμό της, την ανάλυση αλλά και τη πολιτική της καταγωγή μπορούμε να καταλάβουμε τι περίπου λέει το Κ.Κ.Ε. Εν ολίγοις για τα δεινά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (και της Νομαρχιακής) αλλά και αυτά που θα έρθουν, φταίει ο καπιταλισμός, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, η Ε.Ε και οι θεσμοί της (κ.τ.λ χιλιοειπωμένα). Λες και αν αύριο όλα αυτά χαθούν και κυβερνήσει το Κ.Κ.Ε, όλα τα στραβά θα ισιώσουν και ο ένας μεγάλος Δήμος θα δουλέψει ρολόι. Παρ’όλα αυτά η ΔΕΑΣ σαν Δημοτική πλειοψηφία, έχει δημοτική επιχείρηση, συμβάσεις με ιδιώτες, κ.τ.λ, θέλει, και συμμετέχει στη διανομή κονδυλίων των περίφημων Ευρωπαϊκών πακέτων (αγνοεί άραγε, ότι πριν το μοίρασμα προηγούνται οι όροι και οι κανόνες, άρα και οι παρεμβάσεις της Ε.Ε και του κεφαλαίου; Περιέργως, αυτό δεν τα αγνοεί η μονή Εσφιγμένου, για παράδειγμα….) Είναι πλειοψηφία και θα αγωνιστεί και μετά τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση για μια νέα ¨κόκκινη¨ πλειοψηφία., απέναντι σε ¨επιφανειακά φαινόμενα, λαθεμένους θεσμούς ή τοπικούς ¨άρχοντες¨¨. Αρκετά, όμως, για τα διάφορα κόμματα, αυτά, άλλωστε, στο τέλος κάθε εκλογικής αναμέτρησης, το χρώμα του Ελλαδικού χάρτη κοιτούν. Διαφωνώ με την επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση και τη διαφαινόμενη πρόθεση της κυβερνήσεως να γίνει η Νικαριά ένας Δήμος. Διότι, αγνοείται στη πράξη, η νησιωτικότητα μας με ότι αυτή συνεπάγεται, η υφιστάμενη κατάσταση και ο σχεδιασμός μας, το γεγονός ότι όλο και θα απομακρυνόμαστε από το κέντρο της νέας Νομαρχίας, διότι επιβάλλεται άνωθεν, ερήμην μας και αναγκαστικά πέρα από τις όποιες ωραιοποιήσεις και διαχειριστικά τεχνάσματα θα επιχειρηθούν για την επίτευξη του στόχου αυτού. Γιατί, πράγματι αυτό που θα κυριαρχήσει θα είναι ο νοσηρός ανταγωνισμός συνεπικουρούμενος από το τοπικό παραγοντισμό και τη μυωπική και επιδερμική στάση της κοινωνίας μας. Διότι αντιτίθεται στην παράδοση μας αυτήν των μικρών διοικητικών μονάδων (πριν πολλά χρόνια τις έλεγαν κοινότητες, δημογεροντίες, κ.λ.π,) που ακόμη και σήμερα εξακολουθούν και παράγουν θαύματα (π.χ Κοινότητα Ανάβρας Μαγνησίας, Νυμφαίον Φλωρίνης, κ.α), απέναντι σε δυσκίνητες νομαρχίες, γραφειοκρατικές περιφέρειες και το συγκεντρωτικό κράτος που ψάχνει πως θα φτάσει στους πολίτες του. Διότι, όσα ψέματα είπε ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ι, άλλα τόσα θα πει και ο δεύτερος… Εν κατακλείδι: * Οι υφισταμένες διοικητικές μονάδες πρέπει να μείνουν ως έχουν και , * Να ικανοποιηθεί, θεσμοποιηθεί και κατοχυρωθεί η οικονομική τους επάρκεια, * Η ανάπτυξη κάθε περιοχής να ακολουθήσει συγκεκριμένο σχέδιο, τόσο τοπικό όσο και γενικότερο, * Οι όποιες μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να γίνονται κατόπιν διαβούλευσης με τη Τ.Α και Ν.Α σε επίπεδο συμβουλίων και όλες αυτές με τις τοπικές κοινωνίες, * Να αναζητηθούν τρόποι αντίδρασης στους άνωθεν σχεδιασμούς, για τους Δήμους μας, πέρα από βιομηχανία παραγωγής ψηφισμάτων, στη κατεύθυνση ανάλογων περιπτώσεων που έγιναν, στη Κρήτη και τη Θεσσαλία για παράδειγμα, για τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι, ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ». Στη συνέχεια ακολούθησε ψηφοφορία επί των τριών διαμορφούμενων προτάσεων από το αποτέλεσμα της οποίας προκύπτει: Υπέρ της πρότασης του αντιδημάρχου τάσσονται οι δημοτικοί σύμβουλοι Ιωάννης Καράμπελας , Βασίλης Λαρδάς , Λευτέρης Πυρούδης , Μιχάλης Περρής , Δημήτρης Καφούρος και Νικόλαος Λαρδάς. Ο Αντώνης Λακιός υπέρ της πρότασής του. Ο Δημήτρης Κουρελής υπέρ της πρότασής του. Ο Κώστας Πασβάνης δηλώνει παρών. Το ΔΣ αφού έλαβε υπ’ όψη του τις εισηγήσεις , την συζήτηση και τις τοποθετήσεις των δημοτικών συμβούλων , τις διατάξεις του Ν. 3463/2006 ( Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας) , ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ Αποδέχεται το κείμενο της εισήγησης του αντιδημάρχου Νικολάου Λαρδά και του αποφασιστικού πλαισίου αυτής ως εξής : Εμείς πρέπει να επιμένουμε: * Στον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα βασικών τομέων κοινωνικού περιεχομένου Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. * Στην αναδιανομή των κρατικών δαπανών προς όφελος των εργαζομένων. * Στον σχεδιασμό μιας ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, (τόσο γενικά όσο και τοπικό επίπεδο), τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζόμενων. * Στην ικανοποίηση της οικονομικής επάρκειας Νομών και Δήμων με ένα σεβαστό ποσοστό από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνουν, * Στην ουσιαστική διαβούλευση με την Τ.Α και την Ν.Α στα εκλεγμένα συμβούλια. * Στην διατήρηση των υφισταμένων αυτοδιοίκητων δομών ως έχουν, με την ταυτόχρονη μετατροπή του περιφερειακού συμβουλίου σε αιρετό όργανο * Στην αξιοποίηση του θεσμού της Τ.Α σε φιλολαϊκή κατεύθυνση. Η παρούσα απόφαση έλαβε αύξοντα αριθμό 139/2007 Αφού συντάχθηκε και αναγνώσθηκε το πρακτικό αυτό, υπογράφεται όπως κατωτέρω: Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΦΟΥΡΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΡΔΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΣΒΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΛΑΚΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΥΡΟΥΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΡΔΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Άγιος Κήρυκος Ικαρίας 9-11-2007 Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΤΕΣΚΟΣ
|