Ο Δήμος Ραχών Ικαρίας άνοιξε την Πέμπτη

Τύπος » Αναδημοσιεύεσεις - 02/02/2008

Βαρύ, πένθιμο κλίμα την προηγούμενη Πέμπτη, ημέρα της κηδείας του Αρχιεπισκόπου, σε όλη τη χώρα, με τις σημαίες μεσίστιες και τις δημόσιες υπηρεσίες κλειστές (σε πολλές περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι είχαν κηρύξει ατύπως ημιαργία και την προηγούμενη).

Κι όμως, σε μια μακρινή γωνιά της χώρας, μια χούφτα δημόσιοι υπάλληλοι ήταν από νωρίς το πρωί στα γραφεία τους.

Οσοι έχουν ταξιδέψει ώς εκεί, θα έχουν ήδη βρει ποιοι είναι οι εν λόγω «Γαλάτες». Οι υπάλληλοι του Δήμου Ραχών Ικαρίας, οι οποίοι όταν εξεδόθη η εγκύκλιος του υπ. Εσωτερικών που κήρυττε αργία την ημέρα αυτή, θυροκόλλησαν την παρακάτω ανακοίνωση: «Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπάλληλοι του κράτους και όχι της Εκκλησίας. Ο θάνατος ενός εκκλησιαστικού ηγέτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνιστά λόγο αργίας. Με απόφαση των υπαλλήλων του Δήμου Ραχών, οι υπηρεσίες του Δήμου θα παραμείνουν ανοιχτές».

Είναι γνωστό ότι οι Ράχες είναι «ανάποδες». Τα μαγαζιά, για παράδειγμα, ανοίγουν τη νύχτα, πρακτική που ξεκίνησε γιατί εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κατοίκων. Δεν θα περίμενε όμως κανείς οι Ικαριώτες, γνωστοί για τους «χαλαρούς» τους ρυθμούς, να αποφασίσουν να εργαστούν σε ημέρα αργίας.

«Δεν είμαστε “αργοποριστές” όπως μας προσάπτουν», εξηγεί στην «Κ» ο δήμαρχος Ραχών κ. Φανούριος Καρούτσος. «Απλά βρισκόμαστε στον αντίποδα της ματαιοδοξίας. Δεν πιστεύουμε στο άγχος για το άγχος ούτε και στην κάλυψη τεχνητών αναγκών». Στην απόφαση των υπαλλήλων, δήμαρχος και δημοτικό συμβούλιο δεν είχαν καμιά ανάμιξη. «Αυτά όμως που υποστηρίζουν δεν στερούνται βάσης», λέει ο ίδιος. «Η συζήτηση είναι μεγάλη, αλλά υπάρχουν μερικά σοβαρά ερωτήματα. Γιατί να δίνεται η δυνατότητα μόνο σε ορισμένους να πενθήσουν; Ή γιατί να αργήσεις όταν δεν μπορείς να παραστείς στην κηδεία; Εάν η απόφαση έχει μια λογική στην Αθήνα, στην Περιφέρεια δεν έχει καμιά».

Την Πέμπτη τα τηλέφωνα δεν σταματούσαν να χτυπούν στα γραφεία του Δήμου Ραχών. Το θέμα κίνησε και το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Η απάντηση των υπαλλήλων ήταν αποστομωτική: «Επιτέλους, θα μας αφήσετε να δουλέψουμε;».

Της Λινας Γιανναρου
Καθημερινή