Αρχή » ΑρθρογραφίαΕπικίνδυνα όπλα κατά των κινητοποιήσεωνΑσφάλεια - 27/12/2003Χημικά όπλα, που μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και καρκίνο, χρησιμοποιούν οι αστυνομικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν διαδηλωτές! Τα στοιχεία, αποδεικνύουν πως τα όπλα που χρησιμοποιεί η Αστυνομία, όχι μόνο δεν είναι ακίνδυνα, όπως διαλαλούν οι υπεύθυνοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, αλλά είναι ικανά να προκαλέσουν ακόμα και το θάνατο. Για να στηριχτεί η χρήση τους εναντίον διαδηλωτών, τα δακρυγόνα εξαιρέθηκαν από τη σύμβαση απαγόρευσης και παραγωγής χημικών όπλων, που κυρώθηκε από τη χώρα μας το 2002. Οπως τονίζεται, είναι μόνο για καταστολή εσωτερικών ταραχών, δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» για την αλόγιστη χρήση τους. Η Βουλή των Ελλήνων κύρωσε πέρσι τη σύμβαση απαγόρευσης και παραγωγής χημικών όπλων, που είχε αποφασισθεί το 2001 (ΦΕΚ 2991/αρ.35/27-2-2002) σύμφωνα με την οποία απαγορεύονται τα χημικά αέρια ως μέσα πολέμου και η χρήση τους να τιμωρείται με κάθειρξη (άρθρο 4). Πουθενά όμως δεν αναφέρονται τα δακρυγόνα, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να παράγονται και να χρησιμοποιούνται από τις αστυνομικές δυνάμεις. Τα άμεσα αποτελέσματα της χρήσης δακρυγόνων είναι δακρύρροια, τρέξιμο της
μύτης, ερεθισμοί στο δέρμα και δύσπνοια. Στις βαρύτερες περιπτώσεις, όπως χρήση
της «φυσούνας» σε κλειστούς χώρους ή στενούς δρόμους, προκαλείται σοβαρό
αναπνευστικό πρόβλημα. Εκεί, επιβάλλεται η μεταφορά του ατόμου στο νοσοκομείο
για άμεση χορήγηση οξυγόνου. Το επόμενο στάδιο μπορεί να είναι παραμονή στο
νοσοκομείο για ένα μήνα περίπου, η δημιουργία πνευμονικού οιδήματος, η χημική
πνευμονία και σε τελικό στάδιο ο θάνατος (σε περιπτώσεις παραμονής σε χώρο που
υπάρχει η ουσία αυτή από 5 έως και 15 λεπτά).
Η ισραηλινή εταιρία ISPRA (Israel Products Research Co. LTD) που το κατασκευάζει και το πουλάει, επισημαίνει πως η χρήση του πρέπει να είναι διακεκομμένη, με διάρκεια ενός δευτερολέπτου τη φορά. Μάλιστα, για να το διαφημίσει, τονίζει όλα τα θετικά στοιχεία της συσκευής. «Μη θανατηφόρα, ασφαλή και απλή στη λειτουργία της, αξιόπιστη και ευπροσάρμοστη, η τελευταία εναλλακτική λύση για τον όμηρο, το οδόφραγμα, την ταραχή και τον έλεγχο του πλήθους... ». Μαζί με αυτή, χρησιμοποιούνται και άλλα χημικά όπως τα CN (παρασκευής 1871), CS (1950), OC (1930) και CR (ακούστηκε πρώτη φορά το 1962) κυρίως σε μορφή χειροβομβίδας. Τα CN αντικαταστάθηκαν από τα CS σχετικά γρήγορα, καθώς διαπιστώθηκε πως έχουν μεγάλη τοξικότητα. Παρ' όλα αυτά, οι αστυνομικές δυνάμεις εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούν σε περιπτώσεις όπου κρίνεται αναγκαίο. Τελευταία εμφάνιση του CN στο εξωτερικό ήταν το 1999 στις διαδηλώσεις στο Σιάτλ. Σαφώς πιο αδύναμο είναι το OC, ενώ ως «ενισχυμένη δόση» θεωρείται ο συνδυασμός του με το CS. Για το CR πολλά κρατούνται μυστικά από την αγγλική εταιρία που το παράγει, την «Chemical Defence Experimental Establishment» και από όσους το κατέχουν. Λέγεται όμως πως είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τα υπόλοιπα. Από την εταιρία που κατασκευάζει τις χειροβομβίδες, διαφημίζεται ο νέος
τρόπος με τον οποίο εξαπολύει την ουσία της. «Στο 1ο στάδιο, μετά τη ρίψη ή την
προώθηση, εκπέμπει την υψηλή ροή του καπνού CS. Στο δεύτερο στάδιο λίγα
δευτερόλεπτα μετά την εκπομπή του καπνού CS, ξαφνικά η χειροβομβίδα εκρήγνυται
με έναν θόρυβο που ζαλίζει και συνοδεύεται από τη διασπορά διαφορετικών
συστατικών όπως σκόνη CS ή λαστιχένιες σφαίρες ή χρωματισμό της σκόνης (σύμφωνα
με το αίτημα των πελατών). Με τον τρόπο αυτό, αδυνατεί το πλήθος να πάρει την
προωθημένη χειροβομβίδα και να τη χρησιμοποιήσει ή να τη ρίξει πίσω στις
δυνάμεις ασφαλείας». «Δεν έχουμε δει ποτέ γνωμάτευση του Γενικού Χημείου του Κράτους ή κάποιας
άλλης αρμόδιας υπηρεσίας, που να λέει καθαρά και ξάστερα πως δεν υπάρχει
πρόβλημα» Στο 14ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), που έγινε πριν από μερικούς μήνες, ο ανθυπαστυνόμος Σπύρος Κορίζης είχε τονίσει πως είναι θύμα των χημικών που είχαν χρησιμοποιηθεί σε διαδηλώσεις στο Λαύριο πριν πολλά χρόνια. Ο αστυνομικός είχε υπηρετήσει πάνω από δύο χρόνια στα ΜΑΤ ως χειριστής εκτοξευτήρα χημικών. Τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί εγχειρήσεις στη ρινική κοιλότητα. Ο πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ, Δ. Κυριαζίδης, είχε αναφέρει πως το θέμα της υγιεινής και ασφάλειας τότε «άνοιγε» για τους αστυνομικούς. Πέντε μήνες μετά, γεύτηκαν και οι ίδιοι τα αποτελέσματα των χημικών. Λίγες μέρες μετά τα επεισόδια της 9ης του Οκτώβρη με άνδρες της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης να χτυπούν τους συναδέλφους τους έξω από το υπουργείο Οικονομίας, οι ίδιοι συνδικαλιστές διαμαρτύρονταν πως δέχτηκαν επίθεση με υπερβολική χρήση επικίνδυνων χημικών ουσιών, που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ. Προφανώς, όμως, ξεχνούν την καταστολή της διαμαρτυρίας κατά την επίσκεψη του Κλίντον στην Αθήνα, λίγες μέρες μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου το 1999, ακόμα και τα επεισόδια την περίοδο των εξετάσεων του ΑΣΕΠ με τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς. Στο πρώτο ετήσιο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΑΣΥ, άλλος συνδικαλιστής, κατήγγειλε πως υπάρχουν προς χρήση στις αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ. χημικά αέρια που έχουν λήξει από το 1962. Αλλος συνδικαλιστής είχε πει πως τα φίλτρα στα όπλα δεν αλλάζονται με τη συχνότητα που επιβάλλεται. Παρ' όλα αυτά καμία απάντηση δε δόθηκε για αυτά τα θέματα από τους υπεύθυνους. Πέρα από αυτά τα περιστατικά, υπάρχουν και οι δηλώσεις του προέδρου του ΔΣ της ΠΟΑΣΥ, Γιάννη Μακρή, το 1998 που δίνουν μια ακόμα πτυχή για τα προβλήματα που ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί από αυτά. «Ακόμα και μέσα στα λεωφορεία μετακίνησης των Δυνάμεων, σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια διαρροή από τα κουτιά στα οποία φυλάσσονται αυτά τα χημικά. Σε παλιότερη συνάντησή μας με τον υπουργό είχαμε αναφερθεί και σ' αυτό». Παράλληλα, είχε τονίσει πως δεν τους έχει δοθεί επίσημη απάντηση για τα συστατικά που περιέχονται στα δακρυγόνα. «Δεν έχουμε δει ποτέ γνωμάτευση του Γενικού Χημείου του Κράτους ή κάποιας άλλης αρμόδιας υπηρεσίας που να λέει καθαρά και ξάστερα πως δεν υπάρχει πρόβλημα».
Ηδη, αμερικανικές και ισραηλινές εταιρίες, που θεωρούνται μονοπώλιο σε αυτού του είδους την παραγωγή, ψάχνουν να βρουν αντικαταστάτες των «απλών» ασφυξιογόνων. Στην Αμερική βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο μελέτες σχετικά με μία κεραία, η οποία τοποθετημένη πάνω σε τζιπ έχει τη δυνατότητα να «λούζει» τους διαδηλωτές με υψηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Αυτή είναι ικανή να ανεβάζει τη θερμοκρασία του σώματος στους 50ο C, προκαλώντας στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα μία αίσθηση καύσωνα και στη συνέχεια να προκαλεί πληγές στο σώμα. Σε περίπτωση που εκτεθούν σε αυτή την ακτινοβολία οι διαδηλωτές για πάνω από 1-2 λεπτά ίσως να επιφέρει και το θάνατο. Αυτό το μέσο θεωρείται, για τους κατασκευαστές, σαφώς αποτελεσματικότερο από τα χημικά και αναμένεται σε λίγα χρόνια να χρησιμοποιηθεί για την εσωτερική καταστολή της χώρας. Επίσης, εξετάζεται η αντικατάσταση των πλαστικών σφαιρών. Τα βλήματα αυτά θα είναι επίπεδες σφαίρες, οι οποίες διαχέουν τη δύναμη πρόσκρουσης πάνω στο στόχο. Το αποτέλεσμα θα είναι σαν ένα πολύ δυνατό χαστούκι. Από τα πειράματα δε θα μπορούσαν να λείπει η δημιουργία βλημάτων μεταβλητής σκληρότητας, η οποία θα μπορεί να ρυθμίζεται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης από τον ίδιο το χρήστη. Τα βλήματα ενεργειακού παλμού (Pulse Energy Projectiles) θα αποτελέσουν την εξέλιξη των χειροβομβίδων κρότου - λάμψης. Αυτά πλεονεκτούν σε σχέση με τις τελευταίες, καθώς είναι ευκολότερα στη στόχευση από μακριά και ενεργούν με μεγάλη ταχύτητα, καθώς ο παλμός ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός. Επίσης, στα σκαριά είναι μία άλλη συσκευή που εκπέμπει ακτινοβολία μέσω της οποίας μεταφέρει ηλεκτρικό φορτίο ικανό να παραλύσει έναν άνθρωπο σε απόσταση 2 χιλιομέτρων. Στην υπηρεσία της καταστολής θα τεθούν, όπως σχεδιάζει το Αμερικανικό Πεντάγωνο και οι δυσάρεστες οσμές, όπως οσμές από εμετό, καμένο μαλλί, αποχετεύσεις, ακόμα και αποσυντεθειμένη σάρκα για την αντιμετώπιση αστικών ταραχών. Εχουν ήδη σχεδιαστεί ιστοί σαν δίχτυα, τα οποία εκτοξεύονται από ένα ειδικό όπλο, με ακτίνα δράσης μέχρι 10 μέτρα, προκειμένου να «συλλαμβάνουν» τους διαδηλωτές ευκολότερα. Πάντως έχουν κατασκευαστεί και ελαστικοί ιστοί, που απλώνονται στο έδαφος και ξεπετάγονται, ώστε να εμποδίζουν τη διέλευση ακόμα και οχημάτων. Το δίχτυ αυτό μπορεί να σταματήσει ένα όχημα 2,5 τόνων, κινούμενο με ταχύτητα 70 χιλιομέτρων την ώρα. Τέλος, στη χώρα μας βρίσκεται και χρησιμοποιείται ήδη στην ΕΚΑΜ ένα νέο όπλο. Αυτό έχει τη δυνατότητα εξουδετέρωσης του ανθρώπινου στόχου, αφού εκτοξεύει μικρό μηχανισμό σε σχήμα κύβου, που λειτουργεί με μπαταρίες, ο οποίος αγκιστρώνεται πάνω στο στόχο και τον παραλύει προσωρινά μέχρι να συλληφθεί.
αναδημοσίευση
|